به گزارش رویترز در «گزارش سالانه جهانی شادی» پس از سوئیس، کشورهای ایسلند، دانمارک، نروژ در این رده‌بندی که بر مبنای میزان شادکامی و بهزیستی در ۱۵۸ کشور جهان است، در بالاترین رده‌ها قرار گرفته‌اند.
این بررسی که بوسیله «شبکه راه‌حل‌های توسعه پایدار» (SDSN) انجام شده است، نشان داد که ناشادترین مردمان جهان در کشورهای توگو، بروندی، سوریه و روآندا زندگی می‌کنند.
جفری ساکس، رئیس انستیتوی سیاره زمین در دانشگاه کلمبیا در نیویورک در این باره گفت: «آرمان یک جامعه شکوفایی اعضای آن است.»
«این گزارش شواهدی درباره چگونگی دستیابی به بهزیستی اجتماعی در اختیار ما می‌گذارد. شادکامی مردم را فقط پول تعیین نمی‌کند، انصاف، صداقت، اعتماد و سالم‌بودن هم مهم هستند.»
مجمع عمومی سازمان ملل هنگامی در سال ۲۰۱۲ با تعیین بیست و هشتم آوریل را به عنوان «روز بین‌المللی شادی»، اهمیت شادی و بهزیستی را به عنوان «اهداف و آرمان‌هایی جهانشمول در زندگی‌های مردم در سراسر جهان» را به رسمیت شناخت.
این بررسی که برای نخستین بار در سال ۲۰۱۲ انجام شد، از عواملی مانند امید به زندگی سالم، وجود نظام‌های تامین اجتماعی، آزادی برای انتخاب کردن و سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP) تعیین تغییرات در بهزیستی مردم در طول زمان و در میان کشورها استفاده می‌کند.
پژوهشگران در بررسی امسال برای نخستین بار داده‌های‌شان را بر حسب جنسیت، سن و منطقه تقسیم‌بندی کردند.
آنها دریافتند که به طور میانگین ارزیابی زنان از شادی‌شان اندکی بالاتر از ارزیابی مردان در این باره است، و جوانان در سراسر جهان شادتر از افراد بزرگسال‌تر هستند.
۹ کشور از ۱۰ کشوری که امسال در صدر شادترین کشورهای جهان قرار گرفته‌اند، در بررسی سال ۲۰۱۳ هم در بالای فهرست قرار داشتند، هر چند که رده‌‌های‌شان تغییر کرده است. در سال ۲۰۱۳ دانمارک در صدر رده‌بندی قرار گرفت.
تغییرات در چگونگی ارزیابی مردم از زندگیهای‌شان با مقایسه داده‌های مربوط به دوره ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ با دوره ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ نشان دهنده تاثیر بحران مالی جهانی بر شادی ملی بود.
برای مثال، یونان که به علت رکود اقتصادی به شدت آسیب دید، شاهد بیشترین میزان افت در شادی مردمانش است.
مصر که دچار ناآرامی سیاسی و مدنی بوده است، در رده دوم از لحاظ میزان افت شادی قرار دارد و در ایتالیا سومین کشور با افت قابل ملاحظه در میزان شادی است و به رده ۵۰ در فهرست سقوط کرده است.
در این گزارش آمده است: «از میان ۱۲۵ کشوری که داده‌های مربوط به آنها برای هر دو دوره ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ در دست است، ۵۳ کشور بهبودی قابل‌ملاحظه و ۴۱ کشور بدتر شدن قابل‌توجه در میزان شادی را تجربه کردند و میزان شادی در ۳۶
کشور بدون تغییر مانده است.»
به گفته کارشناسان شادی و بهزیستی مردم باید در اهداف جدید توسعه پایدار که در ادامه امسال بوسیله سازمان ملل تعیین خواهد شد، باید مورد توجه قرار گیرند.