منتقدان برجسته سینمای جهان در واکنش به مرگ اینگمار برگمان در سن 89 سالگی اظهار نظرهای متفاوتی در نشریات معتبر سینمایی ابراز کردند که در جای خود قابل اعتنا است.
ده‌ها تن از ما (منتقدان سینما) در دوران نوجوانی ماجرای ثابتی داشتیم: یک فیلم از برگمان- معمولاً مهر هفتم- را می‌دیدیم و بعد به خودمان می‌گفتیم این همان چیزی است که باید زندگی‌مان را برایش هدر دهیم. در آن فیلم ما کارگردان نمی‌دیدیم بلکه شاهد مؤلفی بودیم که در فیلمنامه‌ها هم با سایرین همکاری می‌کرد.
ریچارد کورلیس/ تایم
آقای برگمان در فیلم‌هایش از رنج و درد، مذهب و خواسته، شیطان و عشق سخن می‌گفت و مردان و زنان در فیلم‌های او زندانی خواسته‌هایشان هستند.
مروین روتشتاین/ نیویورک تایمز
بدون تعارف باید بگوییم: برگمان لذتی اعلام نشده ولی فوق‌العاده را به بیننده عرضه می‌کرد در حالی که فینچر همیشه قول آن را در تیتراژ می‌دهد ولی هرگز آن را به تماشاگر عرضه نمی‌کند.
برتدان کانلی
در سال 1975 سر صحنه فیلم چهره به چهره با برگمان دیداری داشتم. او مرا به اتاقش در خانه فیلم دعوت کرد که روی میز یک شکلات بود و دو صندلی در آنجا بود. در حالی که او درباره تماشای مصاحبه‌ای با آنتونیونی در شب قبل صحبت می‌کرد، من محو چهره او شده بودم و به عقیده من حتی چهره او هم سینمایی بود.
راجر ابرت/ شیکاگوسان تایمز
تأثیر او نه تنها در سینمای هنری بلکه در سینمای تجاری هم مشهود بود تا جایی که وس کریون فیلم چشمه باکرگی او را بازسازی کرد و یا در عرصه تئاتر نمایش لبخندهای شب تابستانی بازسازی شد.
گری سوسمن/ انترتینمنت ویکلی
یک بار که در یک پرواز طولانی کنار یک کشیش نشسته بودم ناگهان بحث به فیلم‌های برگمان کشید و تصور می‌کنم برگمان تنها نقطه مشترک ما دو نفر بود.
رابرت اشتاین
هیچ فیلمی بهتر از فانی و الکساندر نمی‌تواند دوران کودکی را توصیف کند و هیچ فیلمی بهتر از صحنه‌هایی از یک ازدواج در باره زندگی مشترک نیست.
دان لئو
برگمان به من ابزاری داد تا سینما را درک کنم و مرگ این استاد سوئدی سینما در 89 سالگی ضربه بزرگی به فرهنگ سینما بود چون راه دیگری به سوی فرهنگ سینمایی که اکنون با ما فاصله بسیاری دارد بسته شد.
مایکل کورسکی
وودی آلن را فراموش کنید چون این آندره تارکوفسکی است که رابطه بیشتری با برگمان دارد.
دیوید تامسون/ گاردین
سایر کارگردان‌ها شاید با داستانی تماشاچی را سرگرم کنند و در نهایت به معنای طلایی داستان برسند اما برگمان فیلم‌هایی مملو از مفاهیم گوناگون می‌ساخت که با گذشت زمان مفهوم آن آشکارتر می‌شد.
میک لاسال/ سان فرانسیسکو کرونیکل