اما واقعيت‌هاي تلخ ديگري نيز وجود دارد كه نمي‌توان و نبايد بر آنها چشم بست؛ مثلا اينكه از فشار آب شرب براي جمعيت متراكم شهر تهران رفته رفته كاسته مي‌شود. دامنه اين بحران به شكلي ديگر سرانه‌هايي نظير بهداشت، آموزش و پرورش، تردد روان در شهر و تأمين فضاي سبز در كنار ساير فضاهاي تفريحي، فرهنگي، ورزشي و غيره را در بر مي‌گيرد زيرا زمين كافي براي تأمين سرانه‌هاي مورد اشاره وجود ندارد.
هم‌اكنون وضعيت دشت تهران به‌گونه‌اي شده كه با در اختيارداشتن تنها 1.2درصد از مساحت كشور 20درصد جمعيت ايران را درخود جاي داده است. بنابراين درشرايطي كه براي دست‌اندركاران مديريت شهري و حتي مسئولان كشوري چاره‌اي جز تأمين سرانه‌هاي خدماتي مورد نياز ساكنان پايتخت نيست، توجه‌ها به سمت آن دسته از اراضي وسيع در اختيار صنايع دفاعي، پادگان‌هاي نظامي و زاغه‌هاي مهماتي جلب مي‌شود كه در كنار مراكز تجمع جمعيت واقع شده‌اند. مساحت اينگونه اراضي حدود 2هزارو 873هكتار برآورد شده است كه عمدتا در مناطق يك، 4، 5، 7، 13، 21و 22قرار دارند.
از طرفي براساس قانون فروش و انتقال پادگان‌ها مصوب سال 1388مجلس شوراي اسلامي اراضي به جا مانده از انتقال پادگان‌ها به خارج شهرها بايد به فضاهاي عمومي از قبيل بوستان و فضاي سبز، تاسيسات و تجهيزات، فضاهاي ورزشي، آموزشي، بهداشتي و... تبديل شوند. علاوه بر اين در طرح تفصيلي جديد شهر تهران نيز كه درسال 1391بعد از تصويب در شوراي اسلامي شهر تهران به تصويب شوراي‌عالي شهرسازي و حتي رئيس‌جمهور وقت رسيده تمام اراضي، املاك و فضاهاي باز با مساحت يك هكتار و بيشتر بايد به‌منظور ارتقاي سطح زندگي به‌عنوان ذخيره‌هاي نوسازي شهري اختصاص يابند.
البته بي‌ترديد تبديل پادگان‌ها به عرصه‌هاي عمومي شهري مي‌تواند نقش مؤثري دركاهش آسيب‌هاي اجتماعي نيز داشته باشد. با توجه به تمامي اين الزامات و با درنظرگرفتن اسناد بالادستي نظير سند چشم‌انداز، طرح جامع و غيره شهرداري تهران در برنامه پنج‌ساله خود كه امسال در سال دوم اجراي آن قرار داريم بايد بتواند كار انتقال پادگان‌ها را كه در شرايط كنوني از آنها تلقي كاربري‌هاي مزاحم مي‌شود به سرانجام روشني برساند. به‌نظر مي‌رسد بهترين فرصت‌ها بايد در سال همدلي و همزباني فراهم باشد تا در سايه همكاري ميان مديريت شهري، دولت، مجلس و نهادهاي نظامي بتوان چشم‌اندازهاي اميدواركننده‌اي براي زندگي در شهري را متصور شد كه با انواع مشكلات و آسيب‌ها به سختي دست و پنجه نرم مي‌كند.