به گزارش مديكال اكسپرس دکتر دیمیتریوس گفت این جراحی در زمانی انجام می‌شود که نقطه عطفی در پزشکی شمرده می‌شود و افزایش استفاده از تکنولوژی پرینت سه‌بعدی که با آن می‌توان وسایل پزشکی مخصوص هر بیمار منفرد ساخت، دارد به بخشی اساسی در مراقبت‌های بهداشتی در قرن بیست و یکم تبدیل می‌شود.
او گفت: «بسیاری از افراد دچار اختلالات مفصل فک مانند تق تق کردن دردناک و قفل شدن فک هستند و هزاران نفر هر سال به خاطر آرتریت پیشرفته فک و سایر اختلالات دژانراتیو جراحی می‌شوند.»
بیمار ریچارد استراتون با عارضه آپلازی کندیلار - فقدان مفصل فک که به آن مفصل گیجگاهی-فکی می‌گویند- به دنیا آمده بود. این عارضه نتیج رشد نکردن طرف چئ صرورت و به‌خصوص فک پایینی است.
این عارضه حرکت فک را مختل و به میزان زیادی توانایی فرد برای جویدن و ابراز عواطف در صورت محدود می‌کند
او گفت: «من همیشه این فک کج و لبخند یک‌وری را داشتم- خانواده‌ام در این مورد با من شوخی می‌کردند؛ اما در یکی دو سال گذشته دچار درد وحشتناکی در طرف مخالف صورتم شدم- همه عضلات شروع به سفت‌شدن کردن به‌طور ی که دیگر نمی‌توانستم دهانم را به‌طور کامل باز کنم.»
استراتون پس از اینکه رشته‌ای از سردردها و درد حاد و سوزن‌سوزن شونده را در دهانش هنگام جویدن تجربه کرد، دریافت که موقع آن رسیده است که راه حلی برای مشکل پیدا کند.
او در اواخر سال 2014 به نزد یک دندان‌پزشک رفت و رادیوگرافی اشعه ایکس انجام داد. در این هنگام بود که معلوم شد او تمام عمرش را بدشکلی فک گذرانده است و نامزد پروتز فک ساخته‌شده با پرینت سه‌بعدی است.
دکتر دیمتریوس در اوایل ماه مه گروه جراحی را سرپرستی کرد که مفصل این بیمار با یک جایگزین فک به‌طور خاص ساخته‌شده برای او بازسازی کردند. این مفصل جایگزین با همکاری جراحان و مهندسان پژوهشگر در دانشکده مهندسی دانشگاه ملبورن و شرکت تجهیزات پزشکی 3D Medical ساخته شد.
مفصل جدید در تیتانیوم پرینت شد و با استفاده از آخرین دستاوردهای پرینت فلزی سه‌بعدی تولید شد.
دکتر دیوید آکلند، مدرس ارشد و پژوهشگر در بیومکانیک تجربی عضلات و مفاصل در دانشگاه ملبورن که سرپرستی طراحی مهندسی و آزمایش جایگزین فک را به عهده داشت، گفت نتایج بیومکانیکی و بالینی امیدبخش به نظر می‌رسند.
او گفت: «کار کردن نزدیک به دکتر دیمیتریوس، جراح فک و صورت، به ما کمک کرد که این پروتز فک به‌کلی جدید را با استفاده از مدل‌سازی پیشرفته کامپیوتری که در دانشگاه ملبورن ایجاد کرده بودیم، طراحی، مهندسی و آزمایش کنیم.»
«به اعتقاد من تکنیک‌هایی که گروه ما ایجاد کرد و آخرین تکنولوژی پرینت کردن سه‌بعدی مسیر جدیدی در پژوهش و ساخت وسایل کاشتنی در بدن را خواهد گشود.»