اصلا دغدغه شخصي‌ام است و اين را در آثارم هم مي‌شود مشاهده كرد. دهه60 سريال «آواي‌سبز» را با موضوع آب، فرسايش خاك و كلا موضوع محيط‌زيست نوشتم و اين دغدغه همواره با من بوده است. 2سال پيش هم به همراه خانم مرضيه برومند سريال «آب‌پريا» را كار كرديم كه باز موضوعش آب بود. به گمانم همه ما بايد دغدغه محيط‌زيست داشته باشيم. كشور ما در يكي از خشك‌ترين مناطق جهان واقع شده است. جايي خواندم تا 10سال آينده نيمي از مناطق مسكوني فعلي فاقد آب خواهند بود، يعني نيمي از شهرها بدون آب مي‌مانند و درنتيجه غيرقابل سكونت مي‌شوند. اگر واقعا اين اتفاق رخ دهد مناطقي كه همين الان هم با انبوهي از مشكلات مواجه هستند با فاجعه روبه‌رو خواهند شد.
موضوع كاملا جدي است و متأسفانه در مواجهه با اين موضوع، ما چه در حوزه شخصي و چه در حوزه عمومي، كفران نعمت مي‌كنيم، آن هم درباره چيزي كه اصلا در موردش ثروتمند نيستيم. آب مايه حيات است. پدران ما با زحمت بسيار و با كندن قنات و حفر تونل، از مسافت‌هاي دور و بعيد آب مي‌آوردند و كوير را آباد مي‌كردند. الان اما كار ما شده حفر چاه‌هاي عميق آن هم به شيوه‌هايي غيراصولي كه نتيجه‌اش به يغما بردن سفره‌هاي زيرزميني‌مان است و الان هم گويا در اين زمينه از مرز هشدار عبور كردهايم. همه عناصر نگران‌كننده به ما هشدار مي‌دهند كه اين فرصت آخر است. اگر فكري براي رفتار مسرفانه‌مان نكنيم آينده بسيار تيره و تاري خواهيم داشت.
رفتار مسرفانه از حوزه شخصي و اعمال به ظاهر كوچك مثل بازگذاشتن شير آب موقع مسواك زدن يا اصلاح كردن و ظرف شستن شروع مي‌شود و به حوزه‌هاي بزرگ‌تر چون سوءمديريت در منابع مي‌رسد. به‌عنوان مثال درمورد هدر دادن آب‌هاي كشاورزي در دنيا بي‌نظيريم. بايد در حوزه آب و كشاورزي، حوزه گسترش آبياري تحت فشار كار جدي انجام دهيم و منابع را مديريت كنيم. شبكه آبرساني‌مان نيازمند اصلاح است. از هر طريق ممكن بايد صرفه‌جويي كنيم. به‌شدت نيازمند تغيير الگوي مصرف‌مان هستيم.
در همه اين سال‌ها درباره نهضت سدسازي شاهد اظهارنظرهاي اغراق‌آميز بوده‌ايم و حالا مطالعه‌اي ملي لازم است تا مشخص شود ساختن اين همه سد به نفع منابع آبي كشور بوده يا تأثيرش تنها برهم زدن اكوسيستم بوده است. از هر طرف كه نگاه كنيم مي‌بينيم دچار مشكل هستيم. آن هم در شرايطي كه مي‌گويند جنگ آينده در دنيا جنگ بر سر آب خواهد بود. در چنين وضعيتي مديريت آبي ما در مرزهايمان نيز از اهميتي ويژه برخوردار است. حقيقتش در حوزه محيط‌زيست و كمبود منابع آبي، انبوهي كار انجام نشده وجود دارد. كارهايي كه انباشت شده و سال‌ها پشت سد سوءمديريت‌ها مانده است.
يكي از مهم‌ترين نهادهايي كه مي‌تواند و بايد در حوزه آب ورود پيدا كند مجلس شوراي اسلامي است. نمايندگان مجلس، دقيقا بايد به اموري چون محيط‌زيست رسيدگي كنند كه در تعيين سرنوشت و آينده ميليون‌ها ايراني بسيار تأثيرگذار است. عزيزان نماينده براي رفع خلأهاي قانوني در حوزه‌هاي مهمي چون آب به مجلس رفته‌اند.
در كل براي حل مشكل كمبود آب، نيازمند عزمي ملي هستيم. همه بايد تلاش كنيم و هركس به سهم خود بكوشد تا از اسراف اين مايه حياتي و سرنوشت‌ساز جلوگيري شود. بايد با همه وجود تلاش كنيم تا سرزمين‌مان را از خشكسالي ايمن بداريم.مشكل كمبود منابع آبي يك شبه به وجود نيامده و نمي‌توانيم انتظار داشته باشيم كه در چشم به هم زدني مملكت گل و بلبل شود.
براي حل مشكلي كه حاصل سال‌ها بي‌توجهي و بي‌اعتنايي به طرح‌هاي كارشناسانه است، بايد اقدام جدي و كاربردي صورت داد. يكي از مشكلات اين سرزمين طرح‌هايي بوده كه بدون مطالعه لازم درباره تبعاتش به اجرا درآمده‌اند. هزينه‌هاي بسياري بابت چنين طرح‌ها و اقداماتي پرداخت كردهايم.
در اين مورد خاص، اگر مي‌خواهيم در آينده‌اي نه‌چندان دور، با گسترش بيابان‌هاي بي‌آب و علف و شهرهايي كه به دليل نداشتن آب قابل سكونت نيستند، مواجه نشويم. غفلت نكنيم كه فاجعه‌اي در راه است...
- فيلمنامه‌نويس و رئيس سابق هيأت مديره خانه سينما