او كه اين روزها نمايش «عاشقانههاي ناآرام» را در تالار وحدت روي صحنه دارد، سال گذشته در «اعترافات ذهن خطرناك من» به كارگرداني هومن سيدي در جشنواره فيلم فجر درخشيد. سيامك صفري با بازي در سريال «گاوصندوق» براي مخاطبان تلويزيون شناخته شد و پس از آن در چند فيلم تلويزيوني و سينمايي ايفاي نقش كرد اما اين سومين فيلم سيدي بعد از «آفريقا» و «سيزده» بود كه تواناييهايش را ثابت و نظر منتقدان را جلب كرد. بابك حميديان، رؤيا نونهالي، ميترا حجار، نگار جواهريان و عباس غزالي ديگر بازيگران اعترافات ذهن خطرناك من هستند كه ماجراهاي آن در ٢٤ساعت ميگذرد. فيلم، داستان مردي را روايت ميكند كه يك روز كامل هيچچيز به ياد نميآورد. اعترافات ذهن خطرناك من، در گروه هنر و تجربه به نمايش درآمده و صفري كه در عاشقانههاي ناآرام ايفاي نقش ميكند، برنامههايي براي حضور دوباره بر صحنه دارد.
- يك روايت و تجربه جديد
اين بازيگر تحسينشده درباره حضور در اين فيلم بهعنوان چهارمين تجربه سينمايي خود به همشهري ميگويد: فيلمنامه را دوست داشتم و با پيشنهاد سيدي بازي در آن را قبول كردم. فيلم در مقايسه با ديگر آثار سينمايي ايران فضا و روايتي كاملا متفاوت دارد و يك تجربه جديد در سينماي ايران است. معتقدم بازي در يك نمايش يا فيلم در يك گفتوگو، يك فضا و ذهنيت مشترك شكل ميگيرد. بازيگري مولفهاي نيست كه بخواهيم آن را جدا از زندگي بدانيم و در اين فيلم هم نقش براساس تخيل كارگردان و من بازيگر شكل گرفت.
صفري در ادامه تصريح ميكند: در كل بازيگري كار سختي است و بازي در فيلم اعترافات خطرناك ذهن من هم سخت بود. بايد تلاش ميكرديم نقش، خوب از آب دربيايد و همه نكات حفظ شود. نقشها در طول تمرين شكل نهايي ميگرفت و در فضاي كار نقشها را مرور ميكرديم. گاهي براي يك بخش بارها تمرين ميكرديم تا آنچه مقابل دوربين ميرود از هر نظر قابلقبول باشد.
- ساختارشكني در فيلم
بازيگر نمايش «منهاي دو» اعترفات ذهن خطرناك من را شكلي نو در سينماي ايران ميداند و معتقد است: اين نوع فيلمسازي در سينماي جهان عادي است اما در سينماي ايران شايد يك كار تجربي بهحساب بيايد. وقتي نقش به من پيشنهاد شد آن را آگاهانه انتخاب كردم چراكه نوع و جنس بازي را ميشناختم. بازيگري تعريف و اساس خود را دارد و من هم تعريف خودم را دارم. تلاش كردم با توجه به خواستههاي كارگردان نقش را به يك كيفيت خوب برسانم و جلوي دوربين بروم.
- نمايشي براي مرور خاطرهها
صفري اين روزها سرگرم بازي در نمايش عاشقانههاي ناآرام به كارگرداني مريم جلاليان در تالار وحدت است. او درباره اين نمايش ميگويد: عاشقانههاي ناآرام يك فضاي نوستالژيك براي تماشاگر تئاتر و علاقهمندان سينما دارد و تماشاگر با ديدن نمايش ميتواند خاطرات خود را در فيلمهايي كه ديده مرور كند؛ تماشاگري كه فيلمهاي بعد از انقلاب را ديده و برخي صحنهها برايش ماندگار شده است. نمايش، يك داستان خطي رايج ندارد و در اصل تلفيقي از ديالوگهاي ماندگار سينمايي بعد از انقلاب و چند فيلم قبل از انقلاب است كه مضامين عاشقانه دارند و با حضور بازيگران روي صحنه بازسازي ميشوند.
نظر شما