بعد از افطار بچه‌ها، در دسته‌های چندنفری به در خانه اهالی محله می‌رفتند، در می‌زدند، شعر می‌خواندند و آجیل و شیرینی می‌گرفتند.
می‌گویند این رسم و بازی، معروف به «هوم بابا» یادگاری از فرزندان حضرت فاطمه(س) بود که بعد از افطار به در خانه پیامبر(ص) می‌رفتند و سوره شمس را می‌خواندند و جایزه می‌گرفتند.
اگرچه کودکان ابیانه‌ای ديگر چنین مراسمی ندارند، اما ابیانه‌ای‌ها همچنان به یاد قدیم به کودکان‌شان که در دورهمی‌های بعد از افطار سوره یا شعر بخوانند، شیرینی یا آبنبات می‌دهند.
ابیانه، یکی از شناخته‌شده‌ترین روستاهای مقصد گردشگری ایران است. روستایی سرخ و زیبا که پایبندی به سنت‌هایش محدود به معماری ساختمان‌ها یا لباس زیبای مردم‌اش نیست.
بلکه هنوز برخی مراسم خاص گذشته‌شان را حفظ کرده‌اند.
مراسمی مثل پذیرایی با شیرینی و شربت از مسافران به خاطر آمدن عید فطر و رویت هلال ماه‌نو یا خواندن نماز عید فطر، وقتی صدای دعا در تمام روستا طنین‌انداز می‌شود.
متن: سهراب حکيم زاده / عكس: مهدي مريزاد
منبع:همشهري سرزمين من