به گزارش واحد مركزي خبر، فرانس‌پرس نوشت: این رای‌گیری که قرار است ساعت 9:00 صبح دوشنبه به وقت محلی (13:00 به وقت گرینویچ) انجام شود، فقط یک تشریفات رسمی است. در واقع پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل - انگلیس، چین، فرانسه، روسیه و آمریکا- به علاوه آلمان خودشان پیش‌نویس توافق‌نامه‌ای را که سه‌شنبه گذشته در وین امضا شد، و همچنین پیش‌نویس قطعنامه‌ای را که سازمان ملل قرار است درباره آن رای‌گیری کند، تهیه کرده‌اند.
این قطعنامه لغو تدریجی و مشروط تحریم‌ها را در ازای تضمین این‌که جمهوری اسلامی ایران بمب هسته‌ای تولید نخواهد کرد، خواستار شده است.
تصویب این قعطنامه در شورای امنیت سازمان ملل به منزله تصویب رسمی توافق به دست‌آمده بین ایران و گروه 1+5 توسط سازمان ملل است؛ توافقی که پس از 18 روز مذاکره پیاپی به سختی حاصل شد و به حدود دو سال مذاکرات سرنوشت‌ساز پایان داد.
نویسندگان قطعنامه «اجرای کامل توافق‌نامه در جدول زمانی تعیین شده» را خواستار شده است و از کشورهای عضو سازمان ملل نیز خواسته شده این روند را تسهیل کنند.
در متن قطعنامه آمده است: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باید«راستی‌آزمایی لازم و نظارت بر تعهدهاي هسته‌ای ایران را انجام دهد.» این تعهدها، کاهش تعداد سانتریفوژهای تولیدکننده مواد شکاف‌پذیر را شامل می‌شود. در این قطعنامه از ایران خواسته شده با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی « همکاری کامل» کند.
به محض این‌که شورای امنیت سازمان ملل گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را مبنی بر این‌که برنامه هسته‌ای ایران در حال‌حاضر کاملاً صلح آمیز است دریافت کند، مفاد معین هفت قطعنامه تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران لغو خواهد شد.
به موجب این قطعنامه‌ها، داد و ستد کالا یا خدمات مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای ایران،ممنوع است. همچنین به موجب این قطعنامه‌ها، دارایی‌های مالی مقامات و شرکت‌های معین ایران مسدود، و این کشور در بخش تسلیحات متعارف و موشک‌های بالستیک تحریم شده است.
البته این تحریم‌های تسلیحاتی - برای تسلیحات متعارف تا پنج سال، و در مورد موشک‌های بالستیک تا هشت سال- به قوت خود باقی خواهند ماند. سازمان ملل پس از ده سال پرونده هسته‌ای ایران را خواهد بست. اما در طول این ده سال توافق‌نامه هسته‌ای ایران معتبر خواهد بود.
اما اگر ایران تعهدهاي خود را نقض کند، شورای امنیت می‌تواند تقریباً به طور خودکار تحریم‌ها را دوباره علیه این کشور اعمال کند و تنها استفاده یکی از پنج عضو شورای امنیت از حق وتو برای درخواست بازگشت تحریم‌ها - به موجب ماده‌ای از توافق‌نامه که در طول اجرای آن معتبر است- لازم خواهد بود. اما قدرت های جهان اعلام کرده‌اند قصد دارند این ماده را تا پنج سال پس از انقضای توافق‌نامه ( در مجموع به مدت 15 سال) تمدید کنند.
آمریکا و اتحادیه اروپا نیز با اعمال تحریم‌های اقتصادی به ویژه در بخش انرژی و مالی به اقتصاد ایران آسیب زده‌اند. این تحریم‌ها نیز قرار است به صورت تدریجی و مشروط برداشته شود. اما توافق‌نامه وین هنوز باید یک مانع دیگر را پشت سر گذارد: این توافق‌نامه در حالی باید در کنگره آمریکا تصویب شود که اکثریت جمهوری‌خواه کنگره مخالف توافق هسته‌ای با ایران هستند.
قدرت‌های جهان امیدوارند ایران بتواند به کاهش دامنه بحران‌های منطقه که شورای امنیت سازمان ملل - هم‌زمان با رویارویی با اختلافات شدید بین روسیه و قدرت‌های غربی- قادر به توقف آن نیست، کمک کند.