پس از عدم‌پرداخت بدهي‌هاي دولت در بخش مترو و عدم‌تخصيص سالانه هزار اتوبوس به تهران، از تاكسيراني نيز خبر مي‌رسد كه هر راننده تاكسي بابت حذف سهميه بنزين سالي 2.6ميليون تومان به خزانه دولت مي‌پردازد. پس از تك‌نرخي‌شدن قيمت بنزين در فاز دوم هدفمندي يارانه‌ها، تاكنون هيچ حمايتي از ناوگان حمل‌ونقل عمومي ازجمله رانندگان تاكسي به عمل نيامده و به جاي اينكه دولت به مترو، اتوبوسراني و تاكسيراني كمك كند و آنها را مورد حمايت قرار دهد، اين رانندگان حمل ونقل عمومي هستند كه به خزانه پول ميريزند و به دولت كمك مي‌كنند.
- وعده توخالي دولت
سيد جعفر تشكري هاشمي، معاون حمل‌ونقل و ترافيك شهرداري تهران در اين‌باره مي‌گويد: براساس بند ق تبصره2 قانون بودجه سال گذشته كه البته در سال‌جاري نيز پيش‌بيني شده، اگر اقداماتي در شهر صورت بگيرد كه سبب كاهش مصرف سوخت شود، بخشي از درآمدهاي ناشي از اين كاهش مصرف بايد صرف توسعه حمل‌ونقل عمومي شود. بيژن زنگنه، وزير نفت نيز سال گذشته با حضور در شوراي شهر وعده داد كه با چنين سازوكاري به حمل‌ونقل عمومي تهران كمك مي‌كند. ناوگان حمل‌ونقل عمومي ازجمله تك تك واگن‌هاي مترو، اتوبوس‌هاي شركت واحد و تاكسي‌هاي شهر، مصاديق اين قانون محسوب مي‌شوند اما به گفته معاون شهردار تهران، روش اجراي اين قانون به قدري سخت‌گيرانه و پيچيده پيش‌بيني شده كه به‌نظر نمي‌رسد بتواند خروجي قابل توجهي درخصوص حمايت از حمل‌ونقل عمومي داشته باشد. در مصاديق اين تبصره آمده كه به تاكسي‌هاي پايه گازسوز به ازاي هر كيلومتر پيمايش، 1/1سِنت پرداخت مي‌شود. اين در حالي است كه اصلاً در كشور، تاكسي پايه گازسوز توليد نمي‌شود و اصولاً اين نوع تاكسي‌ها در دنيا هم محدود هستند. از سويي واردات اين نوع تاكسي، هزينه بسيار بالايي دارد. تشكري هاشمي مي‌گويد: وقتي شرط اول يعني تاكسي‌هاي پايه گازسوز وجود ندارد، خودبه‌خود بقيه شرط‌ها نيز قابل تحقق نخواهند بود و به‌نظر مي‌رسد اين قانون، قانوني براي اجرانشدن باشد، چرا كه معلوم نيست كمك 1/1سنتي قرار است به كدام تاكسي پايه‌گازسوز پرداخت شود؟
- قانوني براي درآمد بيشتر خزانه
براساس اين قانون به فرض اگر همين كمك 1/1سنتي را در 200كيلومتري كه رانندگان تاكسي به‌طور متوسط در هر روز پيمايش مي‌كنند ضرب كنيم، با نرخ رسمي‌دلار مي‌شود روزانه 6500تومان كه با احتساب 290روز كاري سال 94، يك ميليون و 885هزار تومان مي‌شود. اين در شرايطي است كه در حال حاضر، يك راننده تاكسي كه پيش از حذف سهميه بنزين، با ليتري 700تومان بنزين مي‌زد، پس از تك نرخي شدن قيمت سوخت، بنزين ليتري هزار تومان استفاده مي‌كند كه اگر آن را در 30 ليتر مصرف متوسط روزانه هر تاكسي ضرب كنيم مي‌شود 9هزار تومان كه با احتساب 290روز كاري سال 94، 2ميليون و 610هزار تومان در سال مي‌شود. بدين‌ترتيب در حال حاضر، به جاي اينكه دولت به رانندگان تاكسي كمك كند، اين تاكسيرانان هستند كه سالانه 2ميليون و 610هزار تومان به دولت كمك مي‌كنند. حتي درصورتي كه كمك دولت به رانندگان تاكسي محقق بشود نيز باز اين تاكسيرانان هستند كه سالانه 725هزار تومان به خزانه پول ميريزند.
- چه‌كسي خسارت تاكسيرانان را جبران مي‌كند؟
پس از تك‌نرخي‌شدن قيمت سوخت و حذف سهميه بنزين تاكسي‌ها، نظام جبراني براي تاكسيرانان پيش‌بيني نشده و درآمد اين بخش از حمل ونقل شهري كاهش پيدا كرده است. براي اثربخش كردن قانون، در مصوبه مربوطه، به جاي كمك به تاكسي‌هاي پايه گازسوز كه در شهر تهران وجود ندارد، مي‌توانستند تاكسي‌هاي دوگانه سوز را مورد حمايت قرار دهند. تشكري هاشمي با تأكيد بر اينكه از محل بند ق، نه‌تنها به رانندگان تاكسي كمكي نشده، بلكه به ساير بخش‌هاي حمل‌ونقل عمومي ازجمله شبكه مترو و ناوگان اتوبوسراني كه تأثير بسياري در كاهش مصرف سوخت دارند نيز مساعدتي صورت نگرفته، خاطرنشان مي‌كند: متأسفانه دولت در حمايت از حمل‌ونقل عمومي غيبت دارد، همچنان كه بند ق در حمايت از تمام بخش‌هاي ناوگان حمل‌ونقل شهري، بند غايب است.