براساس گزارش اسپيس، شباهت اين سياره به زمين به اندازه‌اي است كه محققان آن را اولين سياره سنگي قابل سكونت در سامانه خورشيدي مشابه سامانه خورشيدي زمين مي‌دانند، دوقلويي براي سياره زمين در فاصله 1400 سال نوري كه 60 درصد بزرگتر و پنج برابر سنگين‌تر از زمين است و احتمال داده مي‌شود از اتمسفري ضخيم، منابع آبي فراوان و فعاليت‌هاي آتشفشاني برخوردار باشد.
اين سياره هر 385 روز يكبار چرخش به دور مدار ستاره‌اش را كامل مي‌كند، از اين رو يك سال اين سياره كمي بيشتر از يك سال زمين خواهد‌بود. ستاره اين سياره 10 درصد بزرگتر و 20 درصد درخشانتر از خورشيد زمين است اما ميان اين دو ستاره تفاوتي بزرگ وجود دارد، خورشيد 4.5 ميليارد ساله و خورشيد كپلر 452b نزديك به 6 ميليارد سال سن دارد.
كپلر 452b پس از جستجو در ميان اطلاعات گرد‌آوري شده توسط تلسكوپ فضايي كپلر كه در ميان آنها 521 سياره كانديد وجود داشت، كشف شده‌است. 11 سياره ديگر از ميان كانديداهاي كپلر ابعادي كوچكتر از دو برابر زمين داشته و در منطقه‌اي قابل سكونت از مدار ستاره‌شان قرار گرفته‌اند.
كپلر تاكنون 4700 جرم كيهاني را در ليست كانديداهاي سياره‌هاي شبه‌زميني قرار داده است كه از آن ميان تنها 1030 جرم به عنوان سياره تاييد شده‌اند.
- زندگي در زميني نو
اين سياره جديد شايد يكي از شبه‌ترين سياره‌هاي جهان به زمين باشد، اما زندگي روي اين جهان نويافته مي‌تواند تجربه‌اي عجيب و غيرقابل توصيف باشد.
با توجه به فاصله 1400 سال نوري سياره جديد به زمين، درصورتي كه بتوان گروهي از مشتاقان را از ميان مسيري جادويي به سطح كپلر 452b انتقال داد، سياره‌اي كه نزديك‌ترين سياره جهان به زمين معرفي شده‌است، اين افراد به سرعت متوجه تفاوت‌هاي زمين با اين سياره خواهند‌شد.
با توجه به بزرگتر بودن اين سياره نسبت به زمين، نيروي گرانش سطح آن نسبت به زمين قوي‌تر خواهد‌بود از اين رو هر فردي كه به اين سياره قدم بگذارد، وزنش دو برابر وزن زميني‌اش خواهد‌بود. به گفته جان جنكينز از مركز مطالعاتي ايمز ناسا شايد حضور در اين سياره در ابتدا دشوار باشد اما توريست‌هاي اين سياره مي‌توانند به راحتي با شرايط جديد كنار بيايند زيرا در روي زمين نيز افرادي مانند آتشنشان‌ها و طبيعت‌گردها به تحمل وزن‌هاي زياد عادت دارند و مي‌توانند چنين فشاري را تحمل كنند.
به گفته جان گرانسفلد معاون مديريت ماموريت‌هاي علمي ناسا اگر انسان در آن سياره زندگي مي‌كرد، قوي‌تر از هميشه مي‌شد زيرا حركت كردن روي آن سياره برايش مانند ورزشي روزانه بود. بالا بودن شدت نيروي گرانش در اين سياره در عين حال در طولاني‌مدت در بدن مسافران كپلر 452b تغييراتي قابل توجه ايجاد خواهد‌كرد. به گفته جنكينز ساكنان اين سياره به مرور زمان زمخت‌تر و قوي‌تر خواهند شد.
ديگر ويژگي‌هاي زندگي در كپلر 452b تفاوت چنداني با زندگي روي زمين نخواهد‌داشت زيرا اين سياره فراخورشيدي در فاصله‌اي مشابه فاصله زمين تا خورشيد به دور ستاره‌اش در حركت است. جنكينز مي‌گويد از نقطه‌نظر تابش خورشيدي بين زمين و اين سياره تفاوت زيادي احساس نخواهد‌شد.
متصور شدن ديگر جنبه‌هاي زندگي روي كپلر 452b به دليل فاصله زيادي كه اين سياره تا زمين دارد، نيازمند حدس و گمانه‌زني‌هاي بيشتري است. دانشمندان احتمال مي‌دهند اين سياره سنگي باشد، اما از درستي اين حدس اطمينان ندارند. مدل‌سازي‌هاي انجام شده از اين سياره همچنين نشان مي‌دهد كپلر 452b به زودي دچار تاثير گلخانه‌اي شديدي خواهد شد، پديده‌اي مشابه آنچه ميلياردها سال پيش سياره زهره را از سياره‌اي قابل سكونت به سياره سوزان امروزي‌اش تبديل كرد.
از سويي ديگر بالاتر بودن سن ستاره اين سياره به آن معني است كه ستاره كپلر 452b درحال سپري كردن مرحلي‌اي پرانرژي‌تر از زندگي خويش است و اين انرژي بالا مي‌تواند به معني خشك شدن و از دست رفتن اقيانوس‌هاي سياره باشد. با اين‌همه چنين سناريويي تا 500 ميليون سال ديگر عملي نخواهد‌شد زيرا تخمين‌هاي درنظر گرفته شده درباره ابعاد و سن سياره و ستاره از دقت بالايي برخوردارند و هرچه شدت نيروي گرانش يك سياره بالاتر باشد، قابليت آنها در حفظ آب‌هاي سطحي افزايش پيدا خواهد‌كرد.
جنكينز و گروهي از محققان با دادن اطلاعاتي درباره محيط كپلر 452b پس از رخ دادن اثر گلخانه‌اي در اين سياره به يك هنرمند، طرحي از شكل احتمالي سياره را ايجاد كردند كه در آن هيچ اقيانوسي ديده نمي‌شود و آب در نقاط مختلف در گودال‌هايي محصور شده توسط مواد معدني به شكل درياچه‌هايي كوچك ديده مي‌شوند.