به گزارش خبرآنلاین، در این جلسه، برخلاف اغلب نشست‌های دیگر نقد نمایش، شمار زیادی از تماشاگران به تماشای نقد و بررسی نمایش «پیوند خونی» نشستند و تمامی صندلی‌های خانه نمایش را پر کردند. در این نشست که علی جعفری در مقام منتقد و هوشمند هنرکار به عنوان کارگردان نمایش صحبت کردند و همچنین در ادامه جلسه حاضران در سالن نیز نظرات خود را در مورد این نمایش مطرح کردند.
نمایشنامه «پیوند خونی» اثر فوگارد به موضوع آپارتاید و تبعیض نژادی در آفریقای جنوبی می‌پردازد، متنی که 50 سال قبل و زمان وجود آپارتاید در آن منطقه نوشته شده بود. هنرکار این متن را براساس ضرورت‌های جامعه کنونی بازنویسی کرده و قصه را به خاورمیانه آورده است.
در ابتدای جلسه نقد وبررسی نمایش، جعفری با اشاره به اجرای نمایش در سالن خانه نمایش اداره تئاتر، گفت: «اگر کار آقای هنرکار جای دیگری غیر از این فضا اجرا می‌شد نگاه‌ها به آن تغییر می‌کرد.»
او در ادامه با اشاره به اینکه هنرکار متن فوگارد را با اعمال تغییراتی روی صحنه برده است، گفت: «وقتی یک آدابتاسیون اتفاق می‌افتد سئوال این است که چرا متن اصلی اجرا نشده و متن بازنویسی شده است. همه ما در مورد آپارتاید و تبعیض نژادی شنیده‌ایم و با نظام مبتنی بر تبعیض سفید و سیاه آشنا هستیم. آنچه که فوگارد در نمایشنامه نوشته ورای اینکه مال بیش از 50 سال قبل است، یک مفهوم جهانشمول دارد که به این زودی‌ها رنگ نمی‌بازد. از آنجا که خود فوگارد اهل آنجاست و خودش دو رگه سیاه و سفید است و به تمامی جزئیات آن منطقه آشنایی دارد چفت و بست‌های نمایشنامه به خوبی از آب درآمده است، نخستین سئوالی که در این آدابتاسیون برای من مطرح می‌شود این است که این دو (برادر یهودی و مسلمان نمایش) چطور می‌توانند برادر هم باشند؟»
هنرکار در ادامه بحث در مورد نگاهی که نسبت به آدابتاسیون مطرح شد، گفت: «شاید نگاه من به هنر به گونه دیگری است. من نمی‌دانم چرا حتما یک ضرورت باید من را به سمت آدابتاسیون یک متن سوق دهد. من به عنوان یک هنرمند و کارگردان آزادم بنا به میل خودم این کار را انجام دهم. اما در اینجا و از سر اتفاق چون ضرورتی وجود داشته این سئوال به وجود می‌آید که چه ضرورتی ممکن است وجود داشته باشد. هیچ‌کس نیست که نداند بحرانی‌ترین مساله روز ما و جهان امروز مساله خاورمیانه، به ویژه در اسرائیل و به ویژه مساله تضاد بین اسرائیل و فلسطین است. خب من معمولا این کار را می‌کنم. اجرای من از آنتیگونه سوفوکل هم برداشت آزاد و متفاوتی از اثر بود. به کلی دگرگون شده‌بود. در کارهای دیگرم هم به نوعی متن را دوباره‌نویسی و دست‌کاری می‌کنم. خب این کار اشکالی ندارد. اینکه از یک هنرمند پرسیده شود چرا آنتیگونه را به زمان حال آوردی سئوال درستی نیست. حالا شما با یک اثر تازه روبرو هستید، که می‌شود روی آن قضاوت کنید.»
او با توضیح اینکه فوگارد تماما سفیدپوست بوده، گفت: «البته فوگارد دو رگه نیست، مادرش آفریکانر است و آفریکانرها سفیدپوست‌های آفریقای جنوبی هستد، یعنی از طرف پدری و مادری سفیدپوست است. فوگارد سفیدپوست دغدغه سیاه‌ها را دارد.»
او همچنین در مورد بخشی از صحبت‌های منتقد که به اجرا در خانه نمایش اشاره داشت، گفت: «سالن ایده‌آل من برای اجرای این نمایش بلک‌باکس تالار مولوی بود، اما مدت‌هاست که آن سالن در دست بازسازی است. از سوی دیگر به هر دلیلی تالار چهارسو را به ما ندادند. من نمی‌خواهم آن دلایل را اینجا باز کنم. حالا من در اینجا کارم را روی صحنه می‌برم و به این سالن احترام می‌گذارم، به سالنی که اعتبار آن از سالیان دور به واسطه عنوان خانه نمایش همراه آن است. ببینید چه بزرگانی در سالن خانه نمایش اداره تئاتر نمایش روی صحنه برده‌اند. خانه نمایش سابقه و اعتباری دارد که موجب مي‌شود من به آن احترام بگذارم.»
هنرکار همچنین در مورد چگونگی برادر بودن دو شخصیت داستان خود یادآور شد: «چقدر این کنتراست می‌تواند باورناپذیرتر باشد؛ برادری یک سفیدپوست و یک سیاه پوست یا برادری دو فردی که دو اعتقاد متفاوت دارند؟ که البته دو پدر متفاوت هم دارند و نمایش اطلاعات آن را می‌‌دهد.»
این نمایش هر شب ساعت 19 در خانه نمایش روی صحنه می‌رود.