اما گریه درواقع از جهات مختلفی برای ذهن، بدن و روح خوب است. بهتر است جلو جاري‌شدن اشک‌هایت را نگيري تا سلامت عمومي‌ات را تضمين كني.
گريه راه خوبيه
آدم‌ها فقط در لحظه‌هايي كه غمگين‌اند، گریه نمی‌کنند؛ گریه عکس‌العمل بدن به استرس و فشار زیاد نیز هست. بدن از راه گريه، هورمونی را آزاد مي‌كند که با استرس مرتبط است .
حال آدم رو قشنگ‌تر مي‌كنه
گريه‌كردن تأثیر خوبی بر حس و حال آدم‌ها دارد. در سال ۲۰۰۸ میلادی تحقيقي از سوی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام شد كه نشان داد ۹۰درصد آدم‌هایی که در حین موقعیت‌های استرس‌زا با گریه از خود عکس‌العمل نشان داده بودند، حال بهتری داشتند.
چشم‌ها را بايد شست
هیچ‌وقت شده که بعد از طي‌كردن مسيري طولاني به خانه برسی و حس کنی دیدت غبارآلود است؟ دليلش اين است كه در طول روز، غشای چشمت خشک شده و تمرکز ديدت را كاهش داده است. گريه‌كردن، هم اين مشكل را بر طرف مي‌كند و هم باكتري‌ها را از چشمت مي‌شويد.
اشكت دمِ مشكت باشه
آدم‌هایی که معتقدند هرگز نبايد گریه كرد، در واقع چشمشان را بر این واقعیت مي‌بندند که آن‌ها چیزی برای گریه‌کردن دارند. هر آدمي در دنيا چیزی برای گریه‌کردن دارد و نبايد خجالتی در كار باشد. انكار كردن فقط استرس و اضطراب را بیش‌تر می‌کند.
ارتباط از نوع اشكي
اگر يكي از نزديكانت بزند زير گريه، تو سریع می‌فهمی که یک‌جای کار می‌لنگد. فقط کلمه‌ها نيستند كه ارتباط ایجاد می‌کنند، گریه هم می‌تواند یک‌جور نشانه‌ي ارتباطي باشد. آدم‌ها مي‌توانند تظاهر کنند حالشان خوب است، اما اولين قطره‌ي اشك همه‌چیز را لو مي‌دهد.
مثلاً اشكِ پياز!
وقتی چیز آلوده‌ای مثل شن، دوده، غبار و... داخل چشمت می‌رود، عکس‌العمل طبیعی بدن، ترشح اشك است. اين‌كار غشای چشم را از آلودگی و عفونت محافظت می‌کند. دلیل این‌که موقع خردكردن پیاز اشك‌هايت راه مي‌افتد این است که پياز، گازی آزاد می‌کند که به چشم حمله می‌کند و چشم با اشك‌ريختن از خود محافظت کند.