به گزارش رویترز این آخرین تظاهرات از رشته‌ای از اعتراضات در ونزوئلا برای دسترسی به داروهای اضطراری در کشوری است که نظام بهداشتی آن درگیر کمبودها است.
بنه به گفته سازمان‌دهنده این تظاهرات، گروه بهداشتی غیرانتفاعی CodeVida، حدود 13000 نفر دچار بیماری‌های مزمن در صورتی که به داروهایی ازجمله داروهای شیمی‌درمانی و داروهای مهارکننده رد پیوند دسترسی نیابند، در معرض آسیب شدید قرار می‌گیرند.
ترکیبی از کنترل‌های ارزی، سقوط تولید داخلی و قاچاق فرامرزی باعث کمبود حاد ذخیره دارویی در این کشور تحت فرمان سوسیالیست‌ها شده است. گروه‌های حامی حقوق بیماران هشدار می‌دهند با توجه که دسترس نبودن 70 درصد داروهای مورد نیاز، موقعیت به طور فزاینده‌ای دارد غیرقابل‌تحمل می‌شود.
آلفردو کینتوی 52 ساله که پیوند کلیه شده است، اما داروهای مورد نیازش را فقط تا 6 سپتامبر در اختیار دارد، می‌گویند: «کلمه منتظرباش برای بیماران پیوندی وجود ندارد. این داروها باید روزانه مصرف شوند. اگر ما آن‌ها را نداشته باشیم، از پا می‌افتیم.»
تظاهرکنندگان پوسترهای را در دست داشتند که روی آن‌ها نوشته‌شده بود، «S.O.S - سلامت ونزوئلا دارد می‌میرد.» و «ما نمی‌توانیم منتظر بمانیم».
در اوایل این ماه، کودکان مبتلا به سرطان در جلوی بیمارستانی در کاراکاس در اعتراض به دسترسی با تأخیر یا متناوب به داروهای شیمی‌درمانی به تظاهرات پرداختند.
فرانسیسکو والنسیا، رئیس CodeVida دراین‌باره گفت: «در چند ماه گذشته دسترسی به داروها برای افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن بدتر شده است. ما بدون این داروها شاهد آسیب‌های غیرقابل‌بازگشت خواهیم بود.»
«از سراسر کشور با ما تماس گرفته‌اند و ما نمی‌دانیم در پاسخ چه بگوییم، چرا دارویی نداریم. وضعیت بحرانی است.
- داروهای نایاب
نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا این کمبودها را به «جنگ اقتصادی» آغاز شده با هدایت بازرگانان نسبت می‌دهد و آنان را به احتکار و قاچاق کالاها متهم می‌کند.
هوگو چاوز، سلف مادورو، از افزایش درآمد نفتی ناشی از بالا رفتن قیمت‌های برای ساختن درمانگاه‌هایی رایگان را در زاغه‌نشین‌ها استفاده کرد و وضعیت بهداشت ازجمله میزان مرگ‌ومیر مادران بهبود یافت.
اما از هنگامی‌که کمبودها تشدید شده است، دولت انتشار آمار بهداشتی را متوقف کرده است. اکنون، بیمارستان مملو از بیماران است، پزشکان بخش دولتی یا اصولاً کشور را ترک کرده‌اند، و تجهیزات پزشکی مانند دماسنج و سوند کمیاب است.
به گفته، لوئیزا رودریگز، رئیس گروه غیرانتفاعی سرطان پستان FUNCAMAMA حدود 230 بیمار مبتلا به سرطان پستان در حال حاضر به علت فقدان خون نمی‌توانند جراحی شوند.
رودریگز درحالی‌که شعارنوشته‌اي که بر روی آن فهرستی از یک دوجین داروی نایاب نوشته‌شده بود، را تکان می‌داد، گفت: «این زنان شاهد آن خواهند بود که در طول 100 روز اندازه تومورشان دو برابر شده است. خطر مرگ این افراد طول کشیدن غیر لازم درمانشان وجود دارد.»