اکثر افراد بر این باورند که کودکانی که در خانههایی شاد و پرمحبت بزرگ شدهاند، در اغلب موارد، در روابط دوران بزرگسالیشان شاد و بهطور قابلقبولي آسوده خواهند بود - عقل سلیم چنین حکم میکند.
در حال حاضر گروهی از پژوهشگران در بریتانیا میگویند شواهدی یافتهاند که این باور رایج در واقع کاملاً درست است.
نتایج جدید بخشی از یک مطالعه بلندمدت است که از سال 1946 در این کشور در جریان بوده است. برنامهای که از ابتدای آن تابهحال 5362 نفر در «نظرخواهی ملی بهداشت و توسعه»وارد آن شدهاند تا مشکلات بهداشتی و سلامت که در طول زندگی با آن روبرو هستند را شناسایی کنند. با این داوطلبین بهصورت دورهای تماس گرفته میشد و از آنها خواسته میشد در نظرسنجیها و آزمونهای پزشکی شرکت کنند.
در این جدیدترین بررسی انجامشده از داوطلبین خواسته شد تا یک پرسشنامه 25 سؤالی که روی بخشی از روابط آنها و والدینشان در سالهای بعد از تولد تا 16 سالگی متمرکز شده است، را تکمیل کنند.
با توجه به نتایج بهدستآمده، پژوهشگران گزارش کردند والدینی که از جانب فرزندانشان مهارکننده و سلطهگر توصیفشدهاند، نسبت به والدینی که فرزندانشان آنان را حمایتگر و کمتر سلطهگر توصیف کرده بودند، بیشتر فرزندانی را بار آورده بودند که اکنون معتقد بودند بهزیستی روانی کمتر دارند و کمتر شادمان هستند.
پژوهشگران توضیح میدهند که رفتارهای مهارکننده و سلطهگرانه والدین بهصورت اجازه ندادن به فرزندان برای گرفتن تصمیمهای شخصی، یا اجازه ندادن برای فکر کردن درباره خودشان یا داشتن عقاید شخصی یا ورود به حریم شخصی آنها یا واداشتن آنها به انجام رفتارهای افزاينده وابستگی به والدین تعریف میشود.یک یافته پژوهشگران که بهخصوص باید به آن اشاره کردِ،این بود که درباره داوطلبانی در گروه سنی 60 تا 64 سال این تأثیر رفتار والدین در کودکی آنقدر قوی بود که محققان آن را به مرگ نزدیکان تشبیه کردند.
بالعکس داوطلبانی که معتقد بودند از طرف والدینشان تحت سلطه و مهار نبودهاند، میزان رضایت از زندگی بالاتر و احساس سلامت روانی بهتری را گزارش کرده بودند. پژوهشگران میگویند یافتههایشان در موافقت با مطالعات قبلی است که نشان دادهاند کودکان پرورشیافته بهوسیله چنین والدینی در بزرگسالی در ایجاد و حفظ روابط سالم با سایر افراد بهتر عمل میکنند.
این پژوهشگران نتیجهگیری میکنند که یافتههایشان همچنین نشان میدهد که دولت با حمایت مالی از برنامههای حمایتی که فشار بر روی والدین را کاهش میدهند، میتواند به ايجاد روابط بهتر والد و فرزندی کمک کند.
این مقاله در ژورنال " Positive Psychology منتشر شده است.
medicalxpress
تزجمه: محمد ملائكه