به گزارش خبري فرانسه رن شیائوپینگ، جراح چینی که با سرجیو کاناورو، جراح ایتالیایی همکار شده است، امیدوار این است این عمل تا دو سال آینده انجام شود، البته به گفته او فقط درصورتی‌که پژوهش‌ها و آزمون‌های مقدماتی مطابق برنامه پیش رود.
رن گفت: «شمار زیادی از رسانه‌ها گزارش کرده‌اند که ما قطعاً تا سال 2017 به انجام این جراحی خواهیم پرداخت، اما این عمل فقط در صورتی انجام خواهد شد که همه مراحل قبل از عمل به‌راحتی پیش رود.»
کاناورو که سرپرست «گروه نورومدولاسیون پیشرفته تورین» است، ابتدا در سال 2013 طرحش را اعلام کرده بود، و در آن زمان گفته بود که می‌توان امکان انجام این عمل را در فاصله کوتاهی تا سال 2016 فراهم کرد.
اما به نظر می‌رسد که این زمان‌بندی با توجه موانع بی‌شمار و خلأها در دانش دراین‌باره بسیار نامحتمل باشد.
مردی که برای انجام این عمل داوطلب شده است، والری اسپیریدونوف 30 ساله است که دچار بیماری وردینگ-هوفمان، یک بیماری تحلیل‌برنده پیش‌رونده و غیرقابل علاج، است.
رن گفت این عمل احتمالاً در دانشگاه پزشکی هاربین در ایالت شمال شرقی هیلونگ‌جیانگ انجام خواهد شد.
او از پاسخ به این پرسش که بدن اهدایی ممکن است از کجا به دست می‌آید، خودداری کرد و گفت هنوز مطمئن نیست که آیا فرد اهداکننده چینی خواهد بود یا نه.
تقاضای زیاد برای اعضای پیوندی در چین و کمبود مزمن اهدای اعضا باعث شده است که زندانیان در انتظار اعدام در طول سال‌ها به یک منبع اصلی اعضای پیوندی بدل شوند و این موضوع مباحثات داغی را برانگیخته است.
چین وعده داده است که از اعضای زندانیان اعدام‌شده استفاده نکند، اما کارشناسان درباره این وعده ابراز تردید کرده‌اند و این بحث را مطرح می‌کنند که برداشت اعضای بدن زندانیان ادامه خواهد یافت، اما اکنون به‌عنوان «اعضای اهدایی» رده‌بندی خواهند شد.
چین در سال 2007 دادوستد اعضای انسانی را ممنوع کرد، اما در این کشور 1.37 میلیارد دلاری میزان تقاضا برای اعضای پیوندی بسیار فراتر از میزان فراهم آوری این اعضا است و به‌این‌ترتیب زمینه برای اهداهای اجباری اعضا و فروش غیرقانونی آن‌ها فراهم می‌شود.
اهدای اعضا در چین عملی رایج نیست، چراکه بسیاری از چینی‌ها اعتقاد دارند که بعد از مرگ سوزانده خواهند شد، و بنابراین احساس می‌کنند که باید بدنشان را به شکل کامل حفظ کنند.