همشهری آنلاین: غذاهایی که روی آن‌ها برچسب «ارگانیک» زده شده است، باید استانداردهای تعیین‌شده را رعایت کرده باشند و مهم‌ترین شرط این است که بدون استفاده از مواد شیمیایی یا آفت‌کش‌ها کشت شده باشند.

کشاورزان باید از مواد طبیعی برای کنترل حشرات و علف‌های هرز استفاده کنند. فقط کودهای طبیعی مانند کمپوست به کار می‌روند. پس از برداشت محصول، مواد غذایی ارگانیک را نمی‌توان با مواد نگهدارنده مانند واکس آغشته کرد. اصطلاح ارگانیک همچنین مواد غذایی را که بوسیله دانشمندان دستکاری شده‌اند، مانند هندوانه بی‌تخمه کنار می‌گذارد.

درباره محصولات حیوانی و گوشت ارگانیک، دام‌ها باید در محیطی طبیعی پرورش داده شوند. این امر به معنای آن است که کشاورزان به حیوانات غذای ارگانیک، طویله تمیز و امکان دسترسی به فضای آزاد را می‌دهند. برای پرورش این حیوانات هورمون رشد یا آنتی‌بیوتیک‌ها که اغلب برای دام‌های غیرارگانیک استفاده می‌شود، به‌کاربرده نمی‌شود.

با اینکه غذاهای ارگانیک را گاهی سالم‌تر توصیف می‌کنند، این غذا معمولاً گران‌قیمت‌تر هستند. بنابراین، آیا واقعاً پرداخت این هزینه اضافی ارزشش را دارد؟

برای تصمیم‌گیری در این مورد به این نکات توجه کنید:

-  بسیاری از غذاهای ارگانیک دارای ارزش تغذیه‌ای مشابه با مشابه‌های غیرارگانیک‌شان هستند. اما، برخی از تولیدکنندگان غذاهای ارگانیک ممکن است محصولاتی را تولید کنند که مغذی‌تر باشند که صرفاً به خاطر شیوه کشت و کار آن‌ها است.

- غذاهای ارگانیک دارای مواد افزودنی نیستند، و ممکن است به‌طور محلی تولید شده باشند، و طعم تازه‌تری دارند. اما در مقابل، مواد غذایی ارگانیک ممکن است سریع‌تر هم فاسد شوند.

- شیوه تولید غذاهای ارگانیک طوری طراحی شده است که به اصطلاح «دوستدار محیط‌زیست» باشد.

HealthDay