ممکن است نتایج این پژوهش‌های جای تعجب نداشته باشد، زیرا افراد هنگام دویدن-چه بر روی تردمیل و چه در جاده- 2.5 برابر بیشتر از پیاده‌روی کالری می‌سوزانند. به‌عبارت‌دیگر، یک شخص 72.5 کیلوگرمی که با سرعت 13 کیلومتر در ساعت می‌دود، در هر ساعت 800 کالری در ساعت سوزانده می‌شود، درحالی‌که پیاده‌روی با سرعت 5.6 کیلومتر در ساعت حدود 300 کالری انرژی می‌سوزاند.
یک بررسی نشان داد حتی هنگامی در پیاده‌روی و دویدن مقادیر یکسانی انرژی سوزانده می‌شود (به‌عبارت‌دیگر، فرد برای مدت بیشتری پیاده‌روی می‌کند) بازهم فردی که دویده است، وزن بیشتری کم می‌کند.
به‌علاوه دویدن نسبت به پیاده‌روی ممکن است تأثیر تنظیم‌کننده بهتری بر هورمون‌های اشتها داشته باشد. در یک بررسی دیگر، افراد شرکت‌کننده پس از پیاده‌روی یا دویدن به یک بوفه دعوت شدند تا غذا بخورند. نتایج نشان داد که افراد پیاده‌روی حدود 50 کالری بیشتر از میزان انرژی که در حین فعالیت سوزانده بودند، غذا خوردند، اما افرادی که دویده بودند، حدود 200 کالری کمتر از مقدار انرژی سوزانده شده، غذا مصرف کردند. به نظر پژوهشگران، این تفاوت ممکن است مربوط به این باشد که در دوندگان میزان هورمون پپتید YY که ممکن است مهارکننده اشتها باشد، بیشتر افزایش می‌یابد.
پیاده‌روی به‌جز کاهش وزن مزیت‌هایی قطعی دیگری هم دارد. پژوهشگرانی به بررسی داده‌های به‌دست‌آمده از «مطالعه ملی سلامت دوندگان» و «مطالعه ملی سلامت پیاده‌روان» پرداختند و دریافتند که افرادی که میزان مشابهی کالری را مصرف کرده بودند، به منافعی بهداشتی مشابهی دست یافته بودند. در این افراد چه دویده بودند و چه پیاده‌روی کرده بودند، خطر بیماری فشارخون بالا، کلسترول بالا و دیابت کاهش یافته بود و سلامت قلبی-عروقی بهبود پیدا کرده بود.
از طرف دیگر، دویدن نقاط ضعفی هم دارد: دویدن استرس بیشتری بر بدن وارد می‌کند و خطر ایجاد آسیب‌هایی مانند زانوی دوندگان، کشیدگی‌های عضلات همسترینگ و درد جلوی ساق پا را حتی در آزموده‌ترین دوندگان افزایش می‌دهد.
هنگامی به هر علتی نمی‌توانید بدوید، پیاده‌روی با افزودن وزن بدن می‌توانید بهترین گزینه بعدی باشد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که پیاده‌روی بر روی تردمیل، هنگامی فرد جلیقه‌های وزنه‌دار پوشیده باشد، می‌تواند سرعت سوخت‌وساز و شدت نسبی ورزش را بالا ببرد.
افزودن شیب تردمیل هم به‌طور مشابهی می‌توانید تأثیر پیاده‌روی را بیشتر کند. یک بررسی نشان داد که پیاده‌روی با سرعت 2.7 کیلومتر در ساعت بر روی تردمیلی با زاویه شش درجه می‌تواند راهبردی کارآمدی برای کاهش وزن در افراد چاق باشد و درعین‌حال به کاهش خطر آسیب‌دیدگی مفاصل اندام‌های تحتانی کمک کند. افزایش سرعت پیاده‌روی تقریباً همیشه سودمند است. یک بررسی نشان داد که افرادی که پیاده‌روی سریع انجام می‌دهند، نسبت به هم‌ردیفانشان که سرعت پیاده‌روی‌شان کمتر است، در معرض خطر کمتر مرگ‌ومیر قرار دارند.
با هر سرعتی که پیاده‌روی می‌کنید، به‌اصطلاح به ندای بدنتان گوش دهید و قبل از ورزش خود را گرم و بعد از ورزش خود را سرد کنید تا به‌این‌ترتیب از آسیب‌دیدگی‌تان جلوگیری شود.
HuffingtonPost