به گزارش دويچه وله، سحرگاه روز دوشنبه (۶ مهر / ۲۸ سپتامبر) ماه گرفتگی کامل و ابرماه سرخ رنگ در آسمان صحنه‌هایی خیره‌کننده و دلچسبی را به نمایش می‌گذارند. ماه درخشان‌تر و بزرگ‌تر برای مدتی كاملا تاریک می‌شود و سپس به رنگ سرخ درمی‌آید.
ماه گرفتگی کامل زمانی رخ می‌دهد که خورشید، زمین و ماه در یک خط قرار گیرند. پدیده‌ای که بیش از یک ساعت به طول می‌‌انجامد. در چنین شرایطی زمین مانع تابش نور خورشید بر سطح ماه می‌شود و ماه در سایه زمین قرار گرفته و برای مدتی كاملا تاریک می‌شود.
ماه گرفتگی خونین اما زمانی رخ می‌دهد که زمین میان خورشید و ماه قرار گیرد و ماه در نزدیک‌ترین فاصله مداری‌اش به زمین باشد (نقطه حضیض). در چنین شرایطی نور ماه که در ابتدا شیری رنگ به نظر می‌رسد به تدریج به رنگ قرمز می‌گراید.
فاصله ماه با زمین حدود ۳۸۴ هزار و ۴۰۰ کیلومتر است. این فاصله را می‌توان با یک فضاپیما طی سه روز پیمود. فاصله مداری بیضی شکل ماه به دور زمین سبب می‌شود که در دورترین فاصله ماه از زمین (اوج)، فاصله‌اش با زمین ۴۰۵ هزار کیلومتر و در نزدیک‌ترین فاصله به زمین (حضیض) ۳۶۳ هزار کیلومتر شود.
دلیل سرخ شدن سطح کره ماه در ماه گرفتگی خونین این است که نور خورشید در لبه کره زمین می‌شکند و در جو سبب ایجاد رنگی سرخ می‌کند که تا سطح کره ماه رفته و این کره را از سطح زمین قرمز رنگ نشان می‌دهد.
ماه را در حالت حضیض که ۳۰ درصد روشن تر و ۱۴ درصد بزرگ تر از حد معمول می‌شود، اَبَرماه، ماه بزرگ یا "سوپرمون" می‌نامند. دو پدیده همزمان خسوف و ابرماه صحنه‌های خیره‌کننده و دلچسبی را در آسمان به نمایش می‌گذارند.
گرفتگی کامل سوپرمون از پدیده‌هایی است كه به ندرت رخ می‌دهد. آخرین «اَبَر ماه سرخ» در سال ۱۹۸۲ ثبت شده است و از سال ۱۹۰۰ تنها پنج بار این پدیده رخ داده است و بنا به گفته ناسا تا سال ۲۰۳۳ یعنی تا ۱۸ سال دیگر هم رخ نخواهد داد.