به گزارش خبرگزاری فرانسه یک گزارش جدید این سازمان وابسته به سازمان ملل نشان داد که حدود 300 میلیون نفر از افراد بالای 65 سال در جهان به‌سادگی نمی‌توانند به مراقبت‌های درازمدتی که به آن نیاز دارند، دسترسی پیدا کنند.
این گزارش نشان داد که علیرغم افزایش نیاز سالمندان به مراقبت‌های درازمدت اغلب کشورها با اولویت ندادن به برآوردن نیازهای سالمندان، آنان را نادیده می‌گیرند.
زنیا شیل- آدلونگ، نویسنده این گزارش گفت: «این وضعیت تأسف‌بار با میزان بسیار پایین پول خرج شده برای مراقبت‌های درازمدت عمومی (LTC) خود را نشان می‌دهد که به‌طور میانگین به کمتر از یک درصد از تولید ناخالص داخلی در کشورهای جهان بالغ می‌شود.»
گزارش ILO بیان می‌کند که «تبعیض و باورهای منفی نسبت به اشخاص سالمند» بخش بزرگی از مشکل را تشکیل می‌دهند.
در این گزارش آمده است: «تبعیض نسبت به سالمندان پدیده‌ای جهانی است که گاهی در مقررات و قوانین هم خود را نشان می‌دهد، برای مثال هزینه‌های بالاتر و شرایط نامناسب در برخی از سیاست‌های بیمه‌ای درباره سالمندان، یا خودداری از ارائه خدمات خاص پزشکی به علت سن و سال بیماران.»
فقط 5.6 درصد از جمعیت جهان در کشورهایی مانند آلمان و ژاپن زندگی می‌کنند که مراقبت‌های درازمدت همگانی فراهم می‌کنند.
درعین‌حال، 48 درصد از جمعیت جهان تحت پوشش مراقبت درازمدت بر اساس مقررات ملی قرار ندارند و 46.3 درصد دیگر عمدتاً به خاطر مقررات کوته‌بینانه که فقیرترین افراد را از امتیازات محروم می‌کنند، از پوشش‌های مراقبتی حذف می‌شوند.
در آفریقا بیش از 90 درصد از افراد سالمند در هنگام نیاز به مراقبت درازمدت دسترسی ندارند.
اما حتی «سخاوتمندترین» کشورهایی که در اروپا یافت می‌شوند، فقط 2 درصد یا کمتر از تولید ناخالص ملی‌شان را صرف مراقبت درازمدت می‌کنند.
این وضعیت سالمندان، حتی آنانی را که در کشورهایی که در برخی ثروتمندترین کشورهای جهان زندگی می‌کنند، مجبور می‌کند تا بیش از 100 درصد از هزینه مراقبت‌هایشان را از جیب بپردازند.
این گزارش می‌گوید: «اشخاصی که به این مراقبت‌ها نیاز دارند، نباید در معرض سختی مالی و افزایش خطر دچار شدن به فقر به خاطر پیامدهای مالی دسترسی به مراقبت‌ها قرار گیرند.»
بر اساس این گزارش، کمبودهای فعلی عمدتاً بر دوش اعضای مؤنث خانواده تحمیل می‌شوند که اغلب مجبورند مدت‌زمان مربوط به شغل درآمدزایشان، را به خاطر مراقبت از بستگان سالمندشان کاهش دهند و به‌این‌ترتیب کل خانواده در معرض خطر فر روفتن در فقر قرار می‌گیرد.
بررسی ILO ترس‌های بر مبنای «تبعیض نسبت به سالمندان» را رد می‌کند که باعث این نتیجه‌گیری می‌شوند که سالمندترشان جمعیت‌ها هزینه‌های مراقبت از آنان را غیرقابل تأمین می‌کند.
این گزارش می‌گوید، کشورها به‌جای کاستن از هزینه‌های مراقبت از سالمندان، باید دریابند به نفع خودشان است که این مراقبت‌های درازمدت را گسترش دهند، و به‌خصوص به امکان بالقوه تولید شغل در این حوزه اشاره می‌کند.