اين مصاحبه از آن رو اهميت دارد كه مصري‌ها و علماي الازهر بارها مخالفت خود را با نمايش فيلمي درباره پيامبر اسلام اعلام كردند. مجيدي در اين گفت‌وگو در كانادا مقابل احمد عاطف نشسته كه گزيده مهم‌ترين بخش سخنان او را مي‌خوانيد.
انگيزه توليد فيلم: در حدود يك دهه اخير ما شاهد تبليغات منفي عليه پيامبر اسلام حضرت محمد(ص) بوده‌ايم كه اوج آن را مي‌توان كاريكاتورهاي موهن نشريه دانماركي و سپس اقدام هفته‌نامه شارلي ابدو فرانسه دانست. ما واكنشي مناسب به اين كارها نشان داديم. از سوي ديگر، فعاليت گروه‌هاي تندرو ازجمله حمله به دفتر شارلي ابدو در پاريس به تنش‌هاي مذهبي دامن زد. من موافق اين كارها نبودم و تلاش كردم در قالب اقدامي هنري به جنبه‌هاي رحماني دين و پيامبر اسلام بپردازم.
دليل انتخاب دوران كودكي پيامبر: بسياري از غربي‌ها هم مثل مسلمانان كمتر درباره دوران كودكي و رشد پيامبر(ص) مي‌دانند. هدف من آشناكردن مخاطبان با دوران جاهليت پيش از اسلام و ظهور پيامبر بود. مي‌خواستم قبيله قريش و طرز تفكر آنها را به تصوير بكشم تا مشخص شود كه پيامبر بزرگوار اسلام در كدام جامعه ظهور كرده‌اند؛ زماني كه زنده به گور كردن فرزندان به‌ويژه دختران براي خانواده‌ها يك ارزش به شمار مي‌رفت.
منابع فيلمنامه: ابتداي فيلم درباره روايت برداشت‌هاي شخصي از رويدادهاي تاريخي توضيح مي‌دهيم. ضمن اينكه طبيعي است بخشي از اتفاق‌هايي كه مي‌بينيم، در عالم واقع به وقوع نپيوسته اما بسيار شبيه رويدادهاي دوران زندگي پيامبر است و در زندگينامه حضرت محمد(ص) به آنها اشاره مي‌شود. البته اين دليل نمي‌شود كه بگوييم وقايع سنديت تاريخي ندارند و بسياري از علماي شيعه و سني بر درست بودن صحنه‌ها و رويدادهاي فيلم اتفاق نظر دارند.
خطر ناديده‌گرفتن تاريخ: به تصوير كشيدن دقيق ويژگي‌هاي دوران كودكي پيامبر به اندازه نشان دادن لايه‌هاي پنهان ماجرا براي ما اهميت نداشت. من مي‌خواستم اهميت اين رويدادها را با زبان تصوير روايت كنم و زيبايي‌شناسي هنر سينما من را در رسيدن به اين هدف ياري مي‌كرد. طبعا فيلمساز اين آزادي عمل را دارد كه ضمن حفظ ذات وقايع، برداشت مورد نظرش را به آنها بيفزايد و اين در واقع تفاوت اصلي سينماي مستند و داستاني است.
پرهيز الازهر از تماشاي فيلم: من به باورها و عقايد يك ميليارد و700ميليون مسلمان احترام گذاشتم و هرگز اجازه ندادم چهره پيامبر ديده شود. هر مسلمان تصوير و تصور خود را از پيامبر اسلام دارد و بايد به آن احترام گذاشت. حساسيت‌هاي الازهر براي من هم محترم است اما اجازه بدهيد بپرسم در شرايطي كه جهان غرب تصويري خشن از اسلام ارائه مي‌دهد، مسئوليت و وظيفه ما چيست؟ چگونه بايد اين تصوير منفي را بزداييم و اسلام را دين رحمت و مهرباني معرفي كنيم؟
تأثيرگذار بودن فيلم: اينكه مخاطب در مدت 171دقيقه هيچ تصويري از چهره قهرمان داستان نمي‌بيند، مي‌تواند از تأثيرگذاري فيلم بكاهد. من با اين نظر موافقم اما در فيلم تلاش كرديم جاي خالي چهره پيامبر را با استفاده از ديگر ابزارها پر كنيم. در تمام مدت فيلمبرداري همواره 2دوربين روي حركت‌هاي بازيگر نقش پيامبر متمركز بود و براي نشان دادن طمأنينه ذاتي ايشان، با همكاري ويتوريو استورارو سرعت فيلمبرداري را از 24فريم در ثانيه به 30فريم افزايش داديم.
مشورت با كارشناسان مذهبي: پيش از آغاز كار، گروه پژوهش سراغ شخصيت‌هاي مذهبي شيعه و سني رفتند. من شخصا خدمت آيت‌الله سيدعلي خامنه‌اي رهبر ايران رسيدم كه بسيار از ما حمايت و نسخه نهايي را تماشا كردند. از ديدگاه‌ها و نظرهاي آيت‌الله سيستاني، آيت‌الله وحيد خراساني و آيت‌الله جوادي آملي هم بهره برديم و گروهي را مأمور استفاده از پشنهادهاي علماي اهل سنت كرديم؛ ازجمله خيرالدين كارامان از برجسته‌ترين علماي تركيه.
- قطره‌اي از اقيانوس پيامبر
مجيد مجيدي: من مدعي نيستم تصويري كامل از پيامبر اسلام در فيلم سينمايي محمد رسول‌الله(ص) ارائه كرده‌ام بلكه اين تنها قطره‌اي از اقيانوس عظمت پيامبر است. رؤياي من ترغيب ديگران به توليد چنين پروژه‌هايي و ساختن فيلم درباره پيامبر است. اميدوارم همه مردم فيلم را ببينند و عشق، علاقه و احترام ما را نسبت به ساحت پيامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد(ص) درك كنند.