همشهری آنلاین: نشستن برای مدت‌های طولانی در هر روز آن‌قدر در ایجاد مشکلات بهداشتی گوناگونی نقش دارد که برخی نشستن را «سیگار کشیدن جدید» می‌نامند.

نشستن در جلوی کامپیوتر در تمام روز همچنین باعث می‌شود که فرد وزن بیشتری را بر روی بخش میانی بدنش تحمیل کند، وضعیت درست قرارگیری قامتش به هم می‌خورد و روزبه‌روز مجبور می‌شود بالشتک‌های بیشتری را پشتش بگذارد. 

به‌مرور زمان ممکن است سر، گردن و شانه‌تان شروع به قوز پیدا کردن روبه‌جلو کنند، هم‌راستایی ستون فقراتتان به هم بخورد و شما کوتاه‌تر و گرد و قلمبه‌تر به نظر خواهید رسید، حتی اگر شکم بزرگی نداشته باشید.

بهترین راه مقابله با این وضعیت بدنی ناشی از پشت‌میزنشینی این است که کمتر بنشینید.

توصیه انجمن قلب آمریکا درباره روزانه ۱۰ هزار گام برداشتن تقریباً معادل توصیه مقام ارشد بهداشتی آمریکا درباره حدود ۳۰ دقیقه فعالیت جسمی در اغلب روزهای هفته است.

توصیه عملی این است که افراد هر ۲۰ دقیقه کارشان را قطع کنند و از پشت میز برخیزند و راه بروند و شانه‌ها و گردنشان را بچرخانند. اگر بتوانید با ایجاد تغییرات جزئی در برنامه روزانه‌تان حرکات جسمی بیشتری درون آن را تلفیق کنید، حتی ممکن است نیاز به رفتن به سالن ورزش هم نداشته باشید. به‌خصوص که یک پژوهش منتشرشده در ژورنال سالنامه‌های پزشکی داخلی نشان داد یک وعده ورزش روزانه ممکن است نتواند به‌طور کامل اثرات زیان‌بار نشستن در تمام روز را برطرف کند، اما حرکت کردن در تمام طول روز از همه مطلوب‌تر است.

تمرین‌های مقاومتی هم کمک‌کننده است. حرکت سوپرمن (که در آن روی شکمتان دراز می‌کشید و بازوها و پاهایتان را به سمت سقف بالا می‌آورید) باعث تقویت کمر شما می‌شود؛ پرس بالای سینه با دست معکوس نیز می‌توان حالت قوزک کردن را برطرف کند و تیغه‌های شانه را به سمت عقب بکشد. پل زدن روی شانه‌ها به‌طوری‌که لگن از زمین بلند شود، باعث باز شدن مفاصل لگن، تقویت عضلات گلوتئوس در باسن و تقویت بخش میانی بدن و پشت می‌شود.

کارفرمایان آگاه کارکنانشان را به حرکت کردن بیشتر تشویق می‌کنند؛ این خط‌مشی کاملاً به نفع شرکت است، زیرا سالم‌تر بودن کارکنان به معنای کاهش هزینه‌های مراقبت بهداشتی و بهره‌وری بیشتر آنان است. اعمال این خط‌مشی همچنین باعث جذب کارکنان بااستعدادتر می‌شود، چراکه نسل جدید یا نسل هزاره‌ای عموماً به تعادل میان کار و زندگی و محیط کار سالم اهمیت می‌دهند.

برخی از شرکت‌ها ردگیرهای آمادگی بدنی مانند Fitbit به همراه برنامه‌های کاری را به کارکنان ارائه می‌دهند که آنان را به بلند شدن از پشت میز و برگزاری ملاقات‌های کاری در حال راه رفتن (walking meeting) یا انجام وظایف شغلی مانند جوابگویی به مراجعان، همکاران یا سایر تماس‌ها در حال ورزش کردن (که اصطلاحاً کار در حال ورزش یا sweatworking نامیده می‌شود)، تشویق می‌کند. این اشکال جدید انجام وظایف کاری باعث می‌شود، افراد در طول روز کاری‌شان فعالیت جسمی بیشتری داشته باشند و کمتر بنشینند.

یک شیوه دیگر که دارد محبوبیت پیدا می‌کند: میزهای کاری تردمیلی (treadmill desk) یا میز کاری نشسته/ایستاده(sit/stand desk) هستند که به کارکنان اجازه می‌دهند که ارتفاع فضای کاری‌شان را بالا ببرند و به این ترتیب بتوانند در حال ایستادن کار کنند. توجه به این انواع جدید میزهای کار با انتشار نتایج بررسی‌های اخیر که بیانگر زیان‌های نشستن برای سلامت است، افزایش یافته است.

بااین‌وجود هنوز برخی از انواع کارها هستند که فقط هنگامی‌که نشسته باشید، به بهترین وجه انجام می‌شوند؛ برای مثال تایپ کردن و راه رفتن هم‌زمان بسیار مشکل‌تر از حرف زدن و راه رفتن هم‌زمان است. همچنین وظایف کاری که نیاز به تمرکز شدید دارند، در حال نشستن یا ایستادن در یک مکان بهتر انجام می‌شوند. یک بررسی اخیر دانشگاه یانگ بریگهام نشان‌دهنده کاهش اندکی در میزان توجه و توانایی تایپ کردن در هنگام کار کردن روی میزهای کار تردمیلی بود.

طراحی کلی محل کار نیز می‌تواند نقشی در واداشتن کارکنان به فعال بودن بیشتر داشته باشد. طراحی طبقه کاری ساختمان به‌صورت باز و بر اساس فعالیت جسمی نیز به کارکنان اجازه حرکت در طول روز و رفتن به محل‌های تجمع و استراحت را می‌دهد را که در آن می‌تواند با همکارشان قهوه‌ای بنوشید یا یک جلسه کاری ایستاده را برگزار کنند. حرکت از یک ایستگاه کاری (station) به ایستگاه دیگر راه دیگری برای اصلاح وضعیت نشسته در تمام طول روز است.

ایجاد محیط کار سالم‌تر همچنین یک ابزار جذب نیرو به‌خصوص برای شرکت‌هایی است بر راهبردهای استخدام کارکنان نسل جدید (نسل هزاره‌ای) متمرکز هستند.

این خط‌مشی جدید تفاوتی آشکار به خط‌مشی حاکم در سال‌های اخیر دارد؛ در طول دوره رکود اقتصادی بزرگ اخیر تمرکز شرکت‌ها بیشتر بر کاستن از هزینه‌های اجرایی بود، اما امروز شرکت‌ها برای جذب افراد بااستعداد در رقابت هستند.

کارکردن فعالیت-محور از لحاظ مفهومی موضوعی جدید نیست. موضوع جدید افزایش آگاهی نسبت به سودمندی‌های کارکردن به این شیوه و اثرات آن بر بهزیستی کارکنان است.

MarketWatch

برچسب‌ها