به گزارش شفقنا رسانه، شکرخواه که در نشست نقد و بررسی کتاب تیتر نویسی مجید رضاییان سخن می‌گفت، صحبت‌های خود را با اشاره به گفته‌های فرقانی آغاز کرد و گفت: شاید صحیح نباشد تیترها را بدون در نظر گرفتن شرایط زمانی‌شان مورد نقد قرار بدهیم. همین تیتر مورد اشاره دکتر فرقانی "خونین شهر با آخرین فشنگ‌هایش مقاومت می‌کند" با درد و اندوه زده شد یا تیتری که برای رحلت امام زدیم در حالی بود که ما از ساعت ۶ عصر روز قبل از اعلام خبر از این واقعه مطلع بودیم و پس از اینکه تلویزیون صبح خبر فوت امام را اعلام کرد تحریریه تازه شروع به گریستن کرد. شاید در مورد تیتر خرمشهر فردی بگوید که چرا نزدید خرمشهر سقوط کرد.
این مدرس روزنامه نگاری، پس از این اشاره، به کتاب رضاییان پرداخت و گفت: برای من هم این کتاب سخت بود، حالا برای یک دانشجو که تازه می‌خواهد یاد بگیرد و یا اصلا تا کنون شانس تیترزنی را پیدا نکرده است، چگونه می‌تواند کاربردی باشد. چند جایی از کتاب برای من قابل هضم نیست و اگر صد بار دیگر هم با مجید بنشینم پای حرفم می‌ایستم. یکی از آنها این پرسش مطرح شده در کتاب است که می‌پرسد تیتر از تصویر نشأت می‌گیرد یا خیال؟ من می‌گویم از هیچ کدام، از واقعیت رویداد نشأت می‌گیرد. اینکه می‌خواهید تیتری را تصویری کنید داستان دیگری است.
او افزود: تیتر باید از محتوای خبر اطلاع بدهد اما نحوه روایت ما گونه‌ای دیگر است. پاسخ من این است که تیتر از چند جای اساسی ریشه می‌گیرد، اول کلمات کلیدی موجود در خبر است. به عنوان مثال ماجرای بحران روز اروپا را نگاه کنید ما هنوز در تیترهایمان از کلمه‌های آوارگان، پناهندگان و غیره استفاده می‌کنیم. اما روزنامه‌های اروپایی برای اینکه گفتمان‌سازی کنند می‌گویند به جای این کلمه از عبارت "فلسطینی‌های جدید" استفاده می‌کنند. بنابراین اولین چیزی که برای تیتر زدن باید به آن فکر کنیم کلمات کلیدی رخ داده در بطن و متن خبر است.
او اضافه کرد: توجه کنید که من به عنوان یک حرفه‌ای صحبت می‌کنم و نه معلم. ما در کلاس یک نوع تعریف از خبر داریم اما در تحریریه می‌گوییم خبر چیزی است که بتوان پشت آن آگهی چاپ کرد زیرا زندگیمان به آن گره خورده است البته نه به این معنی که بگوییم باید مخاطب را گول بزنیم. پس باید به رخدادهای موجود در اتفاق برای تیترزنی توجه کرد.
به گزارش خبرگزاری‌ها، شکرخواه در این نشست افزود: مورد دیگر این است که تیتر باید از تضاد موجود در خبر هم کمک بگیرد. مورد بعدی جلب توجه کردن تیتر و مورد بعدی زبان مردم فهم تیتر است. نکته مهم دیگر این است که تیتر باید بدون غلو و بزرگنمایی بیانگر خود داده‌های موجود در خبر باشد.
سردبیر همشهری آنلاین به بخش دیگری از کتاب تیتر نویسی اشاره کرد و گفت: به هیچ وجه نمی‌توانم با موضوع تیترزدن برای گونه‌های مختلف روزنامه نگاری که در این کتاب به ان اشاره شده کنار بیایم. تیتر به گونه‌های روزنامه‌نگاری مربوط نمی‌شود به خود خبر و گزارش ربط دارد. ما در دنیای حرفه‌ای تعارف نداریم و حرفه‌ای‌ها بر جزئیات تکیه می‌کنند. ممکن است چند نفر برای یک موضوع گزارش بنویسند اما گزارش فردی مورد توجه قرار می‌گیرد که جزئیات را مدنظر قرار داده باشد بنابراین در کار تعارفی با رضاییان نداریم. در همین اتاق تیتری که در روزنامه کیهان بود و آقای فرقانی به ان اشاره کردند به واقع ژنرال‌ها بدون هیچ تعارفی کنار هم می‌نشستند، ما ساعت‌ها بر سر تیتر اول بحث می‌کردیم و تیتر می‌زدیم من و منصور سعدی، مهدی فرقانی و فریدون صدیقی که ترکیبی جادویی را ایجاد کرده بودیم.
در همین‌حال به گزارش ایبنا این استاد ارتباطات با تاکید بر اینکه باید درست تیتر بزنیم، اظهار کرد: علاوه بر وفاداری به متن نباید از شهرت یک فرد سوء استفاده کنیم. از سوی دیگر باید در نظر داشته باشیم که ما برای مردم عادی تیتر می‌زنیم بنابراین باید تیترهای ساده‌تری انتخاب کنیم.
شکرخواه در پایان با طرح این سوال که آیا تیتر به واقعیت موضوع نزدیک است یا خیر؟ گفت: این جایی است که روزنامه‌نگاران گول می‌خورند چون تیتر باید جلب توجه کند آنها دچار غلو می‌شوند. شاید یکی از بهترین جنبه‌های تیترنویسی این باشد که باید به فرامتن اشاره داشته باشد اما بالاخره باید در نظر داشته باشیم که در تیتر نباید تاریخ و جغرافیای رویداد را فراموش کرد.