علی اصغر موسوی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به وضعیت نامطلوب تولید خرما و نخلستان‌ها اظهار کرد: هنوز خرماهای تولیدی سال گذشته در سردخانه‌ها باقی مانده و محصول امسال هم به آن اضافه شده است.
- کاهش برداشت خرما در سال جاری
وی با بیان اینکه فرآیند خرید و توزیع خرما ظلم به باغداران است، گفت: امسال هر کیلوگرم خرما 800 تا 1000 تومان از نخلداران خریداری شد و این در حالی است که خرما در مغازه‌ها بین 8000 تا 9000 تومان به فروش می‌رسد که این یک ظلم آشکار به تولیدکنندگان است.
موسوی با اشاره به کاهش برداشت این محصول در سال جاری اذعان کرد: به طور متوسط سالانه یک میلیون تن خرما برداشت می‌کردیم که امسال این رقم به 900 هزار تن هم نمی‌رسد و همین کاهش میزان برداشت باعث می‌شود سال دیگر افزایش قیمت خرما را داشته باشیم.
- 90 درصد از صادرات خرما فله‌ای است
دبیر انجمن خرما با بیان این که 90 درصد خرمای صادراتی ایران به صورت فله‌ای است، گفت: صادرات فله‌ای ما در حالی اتفاق می‌افتد که هیچ اقدامی برای فرآوری محصول در داخل صورت نمی‌‌گیرد و شبکه دلالان کشورهای اروپایی و عربی که خرمای ما را می‌خرند، بعد از بسته‌بندی به چند برابر قیمت این محصول را به نام خود صادر می‌کنند و با نفوذی که دارند اجازه بسته‌بندی در داخل کشور را نمی‌دهند.
موسوی با بیان این که چندین سال است که حمایت دولتی از تولید و صادرات خرما نمی‌شود، افزود: نرخ خرید تضمینی از سوی دولت اعلام شده و نهایت خریدی که دولت انجام می‌دهد، مقداری از خرماهای بوشهر و هرمزگان است که نسبت به دیگر خرماهای کشور کیفیتی پایین تر و قیمتی ارزان تر دارد.
- هشدار نسبت به بیابانی‌شدن نخلستان‌ها
وی با اشاره به هزینه بالای نخلداری و برداشت این محصول ادامه داد: قیمت خرید از نخلدار به قدری کم است که اصلا صرفه اقتصادی برای تولید وجود ندارد، چراکه هر نوبت بالا و پایین رفتن کارگر روی درخت نخل برای چیدن محصول، آرایش خوشه یا گرده افشانی و ... برای باغدار 100 هزار تومان هزینه دارد. همچنین هزینه آب و برق برای تولید محصول و دیگر هزینه‌ها باعث شده بسیاری از باغداران نخل‌ها را به حال خود رها کنند.
دبیر انجمن خرما ادامه داد: امروز شاهد آن هستیم که بسیاری از نخلداران، نخلستان‌ها را رها کرده‌اند و نخل‌هایی که حداقل 20 تا 25 سال زمان برای به ثمر رسیدن آنها صرف شده است، خشک می‌شوند. این در حالی است که در این مناطق غیر از نخل، قابلیت رشد گیاه و درخت دیگری وجود ندارد و نخلستان‌ها در صورت متروکه شدن، به بیابان تبدیل می‌شوند.