به گزارش مهر؛ فرح یوسفی همسر پرویز کلانتری هنرمند نقاش که با آثار کاهگلی‌اش شناخته شده است درباره وضعیت جسمی و روحی این هنرمند گفت: وضعیت جسمانی این روزهای همسرم همچون ۱۰ ماه گذشته است و هیچ تغییری حاصل نشده است، به لحاظ روحی نیز شرایط مساعدی ندارد، همیشه غمگین است و اشک در چشمانش دارد.
همسر این هنرمند با بیان این که بیشترین تغییر در وضعیت این هنرمند به لحاظ هوشیاری او رخ داده است، افزود: متأسفانه از زمان بیماری‌اش، سطح هوشیاری او بسیار افزایش یافته است و این بسیار دردناک است، ما بسیار متأسفیم از این که این هوشیاری و درکش از وضعیت خود، او را آزار می‌دهد.
فرح یوسفی درباره ملاقات مسئولان هنری از این هنرمند بیان کرد: آقای ملانوروزی مدیر مرکز هنرهای تجسمی و آقای مرادخانی معاون امور هنری وزارت ارشاد همان روزهای نخست بیماری پرویز کلانتری به ملاقاتش آمدند اما در طول این ۱۰ ماه دیگر هیچ کس سراغی از او نگرفت. البته دوستانش به او سر م زنند هرچند که دیدن پرویز کلانتری در این شرایط برایشان بسیار دشوار است.
فرح یوسفی با تأکید بر این که مراقبت بسیار زیادی از این هنرمند صورت می‌گیرد، درباره وضعیت جسمانی او توضیح داد: به طور مرتب پزشکان مختلف در منزل او را ملاقات می‌کنند، فیزیوتراپی می‌شود اما گفتاردرمانی را از حدود یک ماه پیش قطع کرده‌ایم چون هیچ فایده‌ای نداشت و در طول این همه مدت حتی یک کلمه حرف نزد.
همسر این هنرمند در حالی که منقلب شده بود، ادامه داد: ای کاش فقط یک کلمه می‌توانست حرف بزند، چه خوب، چه بد، همین که بگوید چه دردی دارد برای ما کافی است.
یوسفی در ادامه از بروز مشکلاتی در سیستم تغذیه این هنرمند خبر داد و گفت: لوله‌ای که برای تغذیه به بدن ایشان متصل بود، اخیراً دچار عفونت شده است و قرار است طی یک عمل جراحی در بیمارستان تریتا این لوله از بدنش جدا شود.
همسر پرویز کلانتری در پایان سخنانش با اشاره به دشواری‌های نگهداری از این بیماران تأکید کرد: در همه این ۱۰ ماه به دقت از او نگهداری کرده‌ایم و حتی اجازه نداده‌ایم با این شرایط دچار زخم بستر شود، اما به هر حال مشکلاتی هم بوجود می آید که ناگزیر است.
پرویز کلانتری هنرمند نقاش، نویسنده و روزنامه نگار شامگاه سه شنبه ۱۸ آذرماه ۹۳ به علت سکته مغزی در بخش سی سی‌یو بیمارستان تریتا بستری شد و پس از آن با وخیم شدن وضعیتش به بخش آی سی یو این بیمارستان منتقل شد.
این هنرمند متولد ۱۳۱۰ در زنجان و دانش آموخته دانشکده هنرهای زیبای تهران است که از جمله هنرمندان مکتب سقاخانه‌ای محسوب می‌شود. او مدتی را در کالج هنری کودکان در کالیفرنیا فعالیت داشته و همچنین مدیریت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را در دوره‌ای بر عهده داشته است.
او تاکنون در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی بسیاری در داخل و خارج از ایران شرکت کرده و یکی از آثارش در فهرست تمبرهای ویژه سازمان ملل به چاپ رسیده است . همچنین تابلوی مشهور «شهر ایرانی» او در مقر سازمان ملل در نایروبی قرار دارد.
کلانتری از سال ۵۳ با شروع نقاشی‌های کاهگلی، دوره تازه‌ای را در زندگی هنری خود آغاز کرد که تا امروز ادامه یافته است. تابلوهای او جلوه‌ای ملموس از زندگی مردمان کویر و ساحل را در خود دارد و بیشتر با تابلوهای کاهگلی‌اش شناخته می‌شود. این هنرمند علاوه بر نقاشی در زمینه نویسندگی نیز دستی قوی دارد و تاکنون چند مجموعه داستان از او منتشر شده است که کتاب‌های «ولی افتاد مشکل ها»، «چهار روایت» و «نیچه نه، فقط بگو مشداسماعیل»، «سر این خط را بگیر و بیا» از آن جمله است.