انجمن اوليا و مربيان هم كه در روزهاي نخستين سال تحصيلي غبار‌روبي كرده است از ولي سخن مي‌گويد؛ يعني سرپرست؛ يعني كسي يا كساني كه يار و ياور و مصلحت‌انديش فرد هستند تا او را به بهترين مسير و نتيجه برسانند به شرط آنكه فرزندان از ولي خود اطاعت كنند، گرچه گاهي بچه‌ها از ولي اطاعت مي‌كنند اما از سر اكراه و اجبار و... .
و اگر اوليا و مربيان به خوبي به اين راز الهي آگاه باشند كه اطاعت بي‌مودت ثمر ناب و حقيقي ندارد و حتي اطاعت با محبت هم همه ابعادش گل نمي‌كند بهتر عمل مي‌كنند. با اين ويژگي است كه قرآن كريم اجر رسالت عزيزترين و عظيم‌ترين پيامبر خدا محمد مصطفي صلي‌الله عليه و آله را مودت نزديكانش اعلام كرده، نه اطاعت به تنهايي، نه محبت به تنهايي. گاهي اوقات آدم‌هاي محب اهل‌بيت هم وقتي دچار خلأ معرفت باشند اگرچه مسلمانند ولي نامسلماني زندگي مي‌كنند. اگر همه‌‌چيز بر وفق مرادش بگردد خوب اظهار محبت و ارادت مي‌كند اما اگر ولي خدا و ولي امر مسلمين از او چيزي بخواهد (چه به صراحت وچه به اشاره) كه گمان كند عيش‌اش را ناخوش مي‌كند خود را به نشنيدن، نديدن و نفهميدن مي‌زند، مانند همه كساني كه خطابه بلند خاتم‌الانبياء را با گوش سر شنيدند و به زبان اقرار كردند و به دست بيعت دادند اما به عمل و قلب چند‌ماه بعد آن را انكار كردند.
همان كساني كه از منافقين امت بودند، به‌دست و زبان هم بيعت كردند اما به‌دنبال منافع پست دنيايي خود، هم «وصايت» علي را انكاركردند وهم «امارت» را. به همين دليل لقب اختصاصي «اميرالمؤمنين» را كه خدا و رسول براي حضرت علي‌بن‌ابيطالب عليه‌السلام قرار داده بود براي هر دزد و غارتگري از جمله يزيد ملعون به كار بردند.
قانون ولايت يعني تابع اولويت‌هاي ولي بودن نه اولويت‌هاي ديگران و نه اولويت‌هاي دل خودت؛ كه خيلي وقت‌ها «دل» نيست «ول» (نفس اماره) است.