او به اين مجله گفت:«افسردگی نبود که باعث مرگ رابین شد. باید بگویم افسردگی از پنجاه علامتی بود که او دچارش شده بود و خیلی مهم به‌حساب نمی‌آمد.»
او گفت: «من سال گذشته همه‌اش در این فکر بودم که چه چیزی رابین را کشت. ما در آن هنگام واقعا درمانده شده بوديم و یکی از پزشکان بعدا به من گفت:"رابین کاملاً آگاه بود که دارد قوای ذهنی‌اش را از دست می‌دهد و هیچ کاری دراین‌باره نمی‌تواند انجام دهد."»
مشكلات ویلیامز در ماه‌های پیش از مرگش بدتر شد و به گفته همسرش علائم و رفتارهاي غيرقابل‌پيش‌بيني مانند حملات شدید اضطراب، سفتی عضلانی و اختلالات حركتي و هذيان‌هاي فكري در او بروز كرده بود. اما بیماری مغزی او تا زمانی که درگذشت، تشخیص داده نشده بود.
سوزان گفت: «این موردی کاملاً منحصربه‌فرد بود و من از خدا مي‌خواهم که راهی برای درمان اين بيماري پیدا شود که میلیون‌ها نفر به آن مبتلا هستند و عزیزانشان از اين موضوع رنج می‌برند. نه ما از این بیماری او خبر داشتیم و نه خودش اطلاعی دراین‌باره داشت.
بیماری جسم لوی (LBD) حدود 1.4 میلیون نفر را در آمریکا مبتلا می‌کند، و دومین علت زوال عقل پیش‌رونده پس از بیماری آلزایمر است.
از آنجایی این برچسب تشخیصی سابقه زیادی ندارد، کمتر در میان مردم شناخته شده است و ممکن است شمار مبتلایان به آن بیشتر هم باشد.
در این بیماری پروتئین‌های غيرطبیعی نام سينوكلئين نوع آلفا (Alpha-synuclein) در مغز شروع به متراکم شدن می‌کنند و کلافه‌هایی به نام اجسام لوی ایجاد می‌شوند که توانایی انتقال پیام‌ها در مغز را مختل می‌کنند.
تصور بر اين است كه روند‌هاي مشابهي در بيماري‌هاي تحليل‌برنده عصبي ديگر مانند بيماري آلزايمر (تشكيل كلافه هاي tau) و بيماري هانتينگتون (اجسام انكلوزيون) رخ مي‌دهد كه ساختار و كاركرد سلول‌هاي عصبي را از بين مي‌برد.