براساس گزارش ساينس‌الرت، اين روند به خودي خود پيچيده است و هرچه فاصله مقصد تا زمين بيشتر باشد، بر پيچيدگي آن نيز افزوده خواهد‌شد. از اين رو است كه محققان به تازگي اعلام كرده‌اند احتمال وجود سياره‌هاي غول‌پيكري 10 برابر بزرگتر از سياره مشتري كه تاكنون از ديد بشر پنهان مانده‌اند، بسيار زياد است.
براساس نظريه‌اي كاملا جديد، اين سياره‌ها مي‌توانند صفحات مارپيچي عظيمي ايجاد كنند كه پس از شكل‌گيري ستاره‌ها در فضا ظاهر مي‌شوند. دانشمندان از وجود اين صفحات مارپيچي اطراف ستارگان، كه تركيبي از گاز و غباري هستند كه ميليون‌ها سال پس از متولد شدن يك ستاره قابل مشاهده‌اند، از سال‌ها پيش آگاهي داشتند،اما اكنون رابينگ دانگ اخترفيزيكدان لابراتوار ملي لارنس بركلي و ژوهوآن‌ژو دانشمند دانشگاه پرينستون به اين نتيجه رسيده‌اند كه سياره‌هاي غول‌پيكر بخشي از اين فرايند كيهاني هستند، اما ما قادر به ديدن آنها نيستيم.
به گفته آنها ديدن سياره‌اي درون اين صفحه درخشان كه ستاره‌اي جوان را احاطه كرده كاري بسيار دشوار است. براساس مطالعه جديد محققان به اين نتيجه رسيدند كه سياره‌ها مي‌توانند از نظر گرانشي ويژگي‌هايي خاص را درون صفحه ايجاد كنند،از اين رو اگر بتوان ويژگي‌هاي درون اين صفحات را كشف كرد و به اين نتيجه رسيد كه اين ويژگي‌ها تحت تاثير سياره‌اي ايجاد شده‌اند كه از نظرها پنهان است، اين ويژگي‌ها را مي‌توان به عنوان ردپاي نقاط تولد سياره‌ها ترجمه كرد.
دانشمندان با استفاده از تركيبي از تلسكوپ‌هاي قدرتمند و نرم‌افزارهاي مدل‌سازي در تلاشند تا بيشتر از هميشه اطلاعاتي از حاشيه‌هاي دورافتاده‌تر فضا به دست آورند، و حتي اگر قادر به ديدن سياره‌هاي پنهاني نباشند،تاثير آنها را بر ديگر اجرام مي‌توانند مشاهده كنند.
با شبيه‌سازي چگونگي انتشار تشعشعات ستاره‌ها در صفحه‌اي كه آنها را احاطه كرده‌است، محققان موفق به كشف پديده‌اي شدند كه خود آن را مدركي بر حضور سياره‌هاي غول پيكر مي‌دانند و در صورتي كه اين يافته به اثبات برسد،مي‌تواند درك بشر از نحوه شكل‌گيري ستاره‌ها را متحول ساخته و به كشف سياره‌هاي ديگر در آينده كمك كند.
محققان مي‌گويند شبيه‌سازي‌هاي رايانه‌اي آنها نشانه‌هايي از فعاليت‌هاي اعماق فضا را نشان مي‌دهد كه شبيه به ترافيكي است كه در بزرگراه‌هاي شلوغ مشاهده مي‌شود. به گفته دانشمندان موقعيت و جرم سياره‌هاي پنهاني منجر به ايجاد چنين گره ترافيكي كيهاني شده‌است. در نظريه جديد همچنين اين موضوع مطرح شده كه اگر سياره‌هايي در اين صفحه پنهان نشده بودند، صفحه ستاره‌اي مسطح نمي‌بود.
آنچه اين يافته را جالب‌توجه مي‌سازد اين است كه مدارك به دست آمده از مراحل اوليه حيات يك ستاره و ارتباط آن با سياره‌ها به دست آمده‌است، از اين رو مي‌تواند نشانه‌هاي بيشتري درباره چگونگي رشد كهكشان‌ها در اختيار دانشمندان قرار دهد. به گفته دانگ درباره چگونگي شكل‌گيري سياره‌ها نظريه‌هاي متعددي وجود دارد، اما مطالعات اندكي در زمينه رصد مستقيم شواهدي كه اين نظريه‌ها را اثبات مي‌كنند انجام شده‌اند. اگر بتوان نشانه‌اي از سياره‌اي را در صفحه گازي يك ستاره ديد، مي‌توان مكان،زمان و چگونگي تشميل يك سياره را براساس آن تعيين كرد.