این موضوع ممکن است در دراز مدت پیامدهای منفیای برای آنها به دنبال داشته باشد؛ این، هشداری است که چندی پیش 300 نفر از محققان بهداشت اطفال و نیز فعالان عرصه کودک و نوجوان، طی اطلاعیهای اعلام کردند.
به گزارش بیبیسی، این اطلاعیه را افرادی از گروههای گوناگون امضا کردهاند؛ از فیلیپ پولمن، نویسنده ادبی تا 40 نفر از استادان مختلف دانشگاهی و 60 نفر از روانپزشکان و روانشناسان کودک به علاوه تعدادی از فعالان آموزش و تربیت کودکان.
اعلام خطر این گروه، بیشتر بر اساس نتایج یک مطالعه صورت گرفته که در آن مشخص شده بود کودکان انگلیسی، در میان کودکان 21 کشور صنعتی جهان، از همه ناشادترند.
این نتایج، جنب و جوشی در بین دلسوزان ا مر تعلیم و تربیت و بهداشت و سلامت کودکان در بریتانیا به راه انداخته و آنها را واداشته درباره علت این ناشادی بچهها، اظهارنظر کنند.
این اعلامیه هم یکی از این اظهارنظرهاست که حاکی است محدود شدن بچهها به بازی در فضاهای بسته، باعث افت میزان شادی و نشاط در بین آنها شده است.
به گفته کارشناسان، اضطراب بیش از حد والدین، نگرانیهای گاه بهحق آنها در مورد آزار دیدن بچهها از سوی غریبهها درکوچه و خیابان، گسترش بیش از حد بازیهای رایانهای و نیز تلویزیون، همه و همه باعث شده ساعتهای بازی و تفریح بچهها در مکانهایی مثل پارک، محوطههای باز و طبیعت، به طور محسوسی کاهش پیدا کند.
در کنار این دلایل، گسترش و تجاری شدن فوقالعاده صنعت اسباببازی در این عصر نیز، باعث شده والدین برای سرگرم کردن فرزندانشان روز به روز بیشتر به استفاده از آنها روی آورند.
تفریحی سالم
بزرگترها در کنار سایر وظایف خطیری که در موارد بهظاهر جدی، مثل ثبتنام در مدرسه و نظارت بر درس و مشق بچهها دارند، باید روی شیوه گذراندن اوقات فراغت و همینطور تفریحات و سرگرمیهای آنها هم حساس باشند.
مطالعات گوناگون نشان داده است که تفریحی که کودک بیشترین ساعات زندگیاش را با آن میگذراند، میتواند ضمن آموزش برخی مهارتها به او، زندگی سالمی را نیز به او هدیه کند. بر عکس این حالت هم معنیدار است.
به عنوان مثال، محققان چندی قبل، خبر از نتایج تحقیقاتی دادند که افراط در بازیهای رایانهای میتواند باعث بیشفعالی بچهها شود.
برخی دیگر از کارشناسان هم اشاره میکنند که مشغول شدن بیش از حد بچهها به بازیهای فردی میتواند مهارتهای ارتباطی و اجتماعی آنها را ضعیف کند و زمینه را برای منزوی شدن، اختلال در دوستیابی، بیان احساسات به روش صحیح و سایر مشکلات رفتاری فراهم کند.
و بچههای ایرانی...
شاید گمان کنید این مشکل فقط خاص کودکان و نوجوانان کشورهای صنعتی است و ما فعلا در برابر آن مصونیت داریم.
اما یک نگاه سریع به محیط اطرافمان و فضاهایی که کودکان برای بازی و تفریح در اختیار دارند، نشان میدهد که کودکان کشور ما هم در معرض چنین خطرهایی هستند که کم شدن شادابی و نشاط آنها، تنها یکی از این نتایج ناگوار است.
علاوه بر دلایل فوق، که در کشور انگلستان مطرح شده بود، برخی دلایل نیز در کشور ما جدیتر هستند.
دلایلی از جمله کم شدن محوطههای باز آپارتمانی، کمبود اماکن تفریحی اردوهای طبیعتگردی برای دانشآموزان و نیز عدم دقت والدین به نقش فضاهای باز در روحیه و سلامت کودکان.