از بين رفتن باغ‌ها در شهري نظير تهران كه از مشكل شديد آلودگي هوا رنج مي‌برد، امري نابخشودني به‌حساب مي‌آيد، چراكه از بين بردن چرخه طبيعي محيط‌زيست در تصفيه هواي شهر، نظام مديريت شهري را ملزم به پذيرش هزينه‌هاي سنگين در جهت جبران آن مي‌كند و با اين حال هرگز قادر نخواهد بود هواي پاك طبيعي را به شهرهاي ما بازگرداند.
به‌علاوه از ارتباط ميان انسان و طبيعت به‌عنوان جلوه رستاخيز، روزبه‌روز كاسته شده و نسل‌هاي جديد درختان را تنها به‌عنوان مبلمان‌هاي تزييني پارك‌ها خواهند شناخت. مواردي از اين دست، تأمين امنيت مالي و جاني شهروندان را به‌عنوان يكي از اصلي‌ترين الزامات جامعه اسلامي به مخاطره مي‌اندازد.
از طرف ديگر ساخت انبوه خانه‌ها با حداقل هزينه، به‌ويژه در مناطق خاص به‌عنوان يكي از پيامدهاي تمركزگرايي، خود مهاجرت‌ها را افزايش داده و اسباب تمركز هرچه بيشتر را فراهم مي‌آورد.تكرار مجدد برخي تصميمات نه‌چندان صحيح كه زمينه‌هاي انفجار كلانشهرهاي ما را فراهم ساخت جاي بسي تعجب دارد.
چنين ابنيه‌اي كه عموماً در قالبي كاملاً يكنواخت ناشي از بهره‌گيري از مصالح ارزان‌قيمت و با نقشه‌هايي يكسان به‌صورت عمده! شكل مي‌گيرند، اصلي‌ترين نيازهاي انساني نظير نور لازم و تهويه مطلوب هوا را از زندگي ساكنان آن حذف مي‌كنند. به‌علاوه سبب تسلط هرچه بيشتر توده بر فضا شده و شهرهاي امروزي ما را به ماشين‌هاي عظيمي از توده بدل مي‌سازند كه در حال بلعيدن روح ساكنان است. اما هنوز هم شاهد شكل‌گيري و گسترش هرروزه شهرها و شهرك‌هاي جديد در اطراف تهران هستيم؛
شهرك‌هايي كه آينده آنان در تأمين نخستين نيازهاي روزمره مبهم است. شايد كمتر از يك دهه ديگر عدم‌دسترسي به آب سالم عواقبي نظير نشست دشت‌هاي اطراف تهران را در اثر برداشت بي‌رويه از سفره آب‌هاي زيرزميني را برايمان نمايان سازد.
چگونگي مواجهه با مخاطراتي نظير زلزله در اين شهرها به فراموشي سپرده شده و بناهايي كه با سرعت هرچه بيشتر شكل مي‌گيرند، امنيت كمتري را براي ساكنانشان فراهم مي‌آورند.
- عضو شوراي شهر