«ما» يعني همه مظلومين عالم؛ «ما» يعني همه حق‌خواهان دنيا؛ «ما» يعني همه آنهايي كه دل در گرو رشد دارند و عاشق آسماني شدن آدم‌هاي خاكي هستند.
بزرگ‌ترين طلبكاري ما از آنها چيست؟ پول‌ها و سرمايه‌هايي كه از ما چاپيده‌اند؟ جاسوس‌هايي كه در كشور ما گمارده‌اند؟ سياه‌نمايي‌هايي كه راجع به ما كردهاند؟ ترس‌ها و واهمه‌هايي كه عليه ما توليد كردهاند؟ فيلم‌هايي كه برايمان ساخته‌اند و كلك‌هايي كه سوار كردهاند؟ حمله‌هايي كه به باورها و ارزش‌هايمان روا داشته‌اند؟ بزرگ‌ترين طلبكاري ما از آنها چيست؟
بزرگ‌ترين مطالبه ما از آنها برمي‌گردد به ظلمي كه آنها كردهاند؛ ظلمي از تبار بزرگ‌ترين ظلم‌هاي عالم. در منظومه ظلم‌هايي كه مي‌شود انجام داد، كدامين رفتار ظالمانه از همه سنگين‌تر و خطرناك‌تر است؟ وحشتناك‌ترين ظلم و ستم كدام است؟ از كدامين رفتارها بايد بيشتر ترسيد و در برابرش مقاومت كرد؟
خداوند هستي، اين بزرگ‌ترين ظلم را در قالب آياتي كه با «مَن اَظلَمَ؟» شروع مي‌شود معرفي كرده است. «چه‌كسي ستمكارتر است از؟» و در مقام پاسخ به اين سؤال سخت فرموده است: «مَنْ أَظلَم ُمِمَّن‌افْتَري عَلي‌الله كَذِباً أَوكَذَّبَ بِالْحَق»؛ آيا ستمكارتر از كسي هست كه به خدا دروغ مي‌بندد يا حق را تكذيب مي‌كند؟ بزرگ‌ترين ظلم آنها به ما آن بوده است كه در برابر شنيدن صداي حق در دنيا مانع تراشيده‌اند. پيام انقلاب ايران حق بوده است و مبتني بر حقيقت.
اما آنها نخواسته‌اند و نگذاشته‌اند كه چهره نوراني اين خورشيد ديده شود.اگر براي انقلاب ايران اينقدر مانع نمي‌تراشيدند، خيلي‌ها در دنياي آخرالزماني امروز روزگار خوش‌تر و خوش‌فهم‌تري مي‌داشتند. دل‌هاي آماده بسياري بود كه اگر يك بارقه نور از پيام امام به آنها مي‌رسيد آنها را زنده مي‌كرد اما چه كارها كه كردند تا گوش‌ها نشنوند و دل‌ها نرم نشود.ما از آنها طلبكاريم؛ ما يعني همه حق خواهان عالم؛ ما يعني همه آنهايي كه مي‌خواستند زنده شوند. دنيا به ما بدهكار است.