اين ويژگي‌ها عبارتند از: حدود 80 درصد از پارك ملي لار، حدود 50 درصد از منطقه حفاظت شده ورجين، درياچه سد لتيان و كوه «خله‌نو» بلندترين قله استان تهران به ارتفاع 4387متر كه در اين بخش قرار دارد.
شهر لواسان كه در دشتي بزرگ و سرسبز در شرق شهرستان شميران قرار دارد، به‌خاطر آب و هواي مطلوب، طبيعت غني و داشتن راه‌هاي دسترسي مناسب و نزديكي به تهران در سال‌هاي اخير مورد توجه قشرهاي گوناگون، از گردشگر و مهاجر تا زمين‌خوار و سرمايه‌گذار بخش زمين قرار گرفته است. باوجود اين، ضعف در مديريت منطقه سبب شده آب رودخانه جاجرود (شاهرگ منطقه) از سرچشمه آلوده شود، باغ‌ها و كشتزارها به ساختمان و راه بدل شود، زيستگاه‌هاي حيات‌وحش تخريب شود، گردشگري غيرمسئولانه و آسيب‌رسان شدت بگيرد و هواي منطقه به‌علت رفت‌وآمد سنگين خودروها و عوامل ديگر آلوده شود.
براثر همين عوامل، اهالي بومي منطقه به سرعت در حال از دست‌دادن زمين و باغ خود هستند و در مقابل، جمعيت غيربومي افزايش مي‌يابد. اين درحالي است كه جمعيت غيربومي، كه اقامت دائم در منطقه ندارند و فقط به قصد سرمايه‌گذاري در بخش زمين وارد منطقه شده‌اند، نسبت به آلودگي و تخريب منطقه و آلودگي‌هاي زيست‌محيطي بي‌تفاوت بوده و براي جلوگيري از آن تلاش نمي‌كنند.
اداره محيط‌زيست لواسان هم به‌رغم آنكه با توجه به وسعت منطقه‌هاي حفاظت شده، بايد قدرت زيادي داشته باشد، متأسفانه بسيار ضعيف است و در برابر سازمان‌ها، افراد و نهادهاي ديگر كه مرتبا به عرصه‌هاي ملي تجاوز مي‌كنند، قدرت ناچيزي دارد و از توانايي لازم براي برخورد با متخلفان برخوردار نيست.
يادآور مي‌شود تا سال 1386، هيچ‌گونه فعاليت مردمي براي حفظ محيط‌زيست در منطقه لواسان وجود نداشت، اما از آن سال به بعد كوهنوردان لواساني كه مانند بسياري از كوهنوردان ديگر دلبسته طبيعت هستند، با تشكيل «گروه كوهنوردي لواسان» و همكاري با «گروه ديده‌‌بان كوهستان» تلاش مي‌كنند با آموزش كليات محيط‌زيست به مردم، حمايت از حيات‌وحش و پايش دائمي منطقه از اجراي طرح‌هاي مغاير با محيط‌زيست جلوگيري كنند.
بديهي است اين تلاش‌ها زماني به ثمر مي‌رسد كه مديران دولتي و ديگر مسئولان منطقه، با فعالان محيط‌زيست همكاري كنند و با استفاده از اين سرمايه اجتماعي، مانع تخريب طبيعت زيباي لواسان شوند.