ايرنا طي گزارشي نوست: پس از گیاه بیگانه آزولا که بدون ملاحظات زیست محیطی به عنوان کود شالیزارهای برنج، از کشور فیلیپین وارد ایران شد و بر تالاب انزلی چنبره زد، دسته گل جدیدی از آمازون در این دریای کوچک به آب داده شده است.
[دسته گل دیگری که درتالاب انزلی به آب داده شد]
سنبل آبی، تبهکار زیبایی است و علاوه بر اینکه جای گل‌های بومی تالاب انزلی نظیر لاله تالابی، نیلوفر آبی و سه کوله خیز را می‌گیرد، آبزیان را زیر چتر سبز زیبایش خفه و تالاب را خشک می‌کند.
رشد و گسترش و خطرسنبل آبی برای تالاب انزلی، قابل قیاس با آزولا نیست چرا که می‌تواند در طول یک هفته، جمعیت خود را دو برابر و در مدت کوتاهی ارتباط آبی دریا و تالاب را مسدود کند.
سنبل آبی که با برگ‌های پهن و قطورش آزادانه روی آب غوطه ور است، اجازه ورود نور به آب را نمی‌دهد و موجب بروز پدیده فتوسنتز و خفگی آبزیان می‌شود، تراکم این گیاه عبور قایق را غیرممکن و از طرف دیگر، مسیر آبراهه‌ها را مسدود می‌سازد.
اکنون این گیاه بخش‌هایی از تالاب انزلی بویژه در منطقه سیاه کیشم را فراگرفته و بنا به هشدار کارشناسان در صورتی که با آن به صورت جدی و صحیح برخورد نشود، در آینده نزدیک تالاب انزلی را خشک خواهد کرد.
کارشناس ارشد اداره کل محیط زیست گیلان با اشاره به خطر جدی این گیاه گفت: سازمان حفاظت محیط زیست در تلاش است جلوی گسترش گونه‌های غیربومی در طبیعت را بگیرد.
سعید فرج پور گفت: قرار شده از محل طرح احیای تالاب، بودجه‌ای برای مهار این گیاه زیبا اما مخرب نیز در نظر گرفته شود و جهاد دانشگاهی و موسسه تحقیقات برنج مشغول تحقیق در مورد این گیاه هستند.
وی خاطرنشان کرد : آزولا تالاب و حتی شالیزارها را فرا گرفته، گامبوزیا به عنوان گونه مهاجم برای مبارزه با پشه آنوفل به راحتی فراگیر شده و برخی افراد حتی ماهی وحشی گوشت خواری نظیر پیرانا را پرورش داده‌اند که ورود آن به محیط‌های آبی می‌تواند بسیار خطرناک باشد.
فرج پور متذکر شد: سنبل آبی به سه روش کنترل شیمیایی، بیولوژیکی و فیزیکی قابل کنترل است ولی با توجه به اثرات سوء زیست محیطی روش اول و هزینه بر بودن روش دوم، حذف فیزیکی این گیاه از بهترین راه حل‌های کوتاه مدت به حساب می آید که با انواع و اقسام تجهیزات آبی و خشکی قابل انجام است.
این کارشناس محیط زیست از مردم خواست از آوردن گیاهان و جانوران غیربومی و رها کردن آنها در طبیعت خودداری کنند چراکه حتی یک گیاه بسیار زیبا و به نظر بی‌آزار، می‌تواند تبدیل به یک خطر بزرگ شود.
سنبل آبی با برگ‌های به طول 20 سانتی متر و پهنای 15 سانتی متر، زیبایی فریبنده‌ای دارد. این گیاه در طول یک هفته به واسطه نور خورشید و آب، دو برابر رشد می‌کند. دریاچه ویکتوریا در کشورهای اوگاندا، تانزانیا و کنیا، نمونه‌ای از جاهایی است که توسط این گیاه به اکوسیستم طبیعی خسارت وارده شده است.