در سال ۱۳۷۱، با ورود به دانشکده هنرهای زیبا و تحصیل در رشته موسیقی، از محضر اساتیدی چون مجید کیانی، داریوش طلایی و... بهره جست و هم‌زمان در زمینهٔ نوازندگی، از تجربیات محمدعلی کیانی‌نژاد بهره‌های فراوان برد.
وی در سال ۱۳۷۶، با ارایه رساله نظری خود، با عنوان بررسی ساختار ملودی در نی، که خلاصهٔ آن در شمارهٔ پیشین«مقام»به زبان فارسی و انگلیسی به چاپ رسید، در رشتهٔ موسیقی فارغ التحصیل شد.
قطعه‌ی«سوار»از ساخته‌های سیامک جهانگیری در زمان دانشجویی (زمستان ۱۳۷۴) است که در سال ۱۳۷۶ توسط پنج نی و یک نقاره و تنبک، در تالار رودکی اجرا گردید. در این قطعه سعی‌شده، ضمن استفاده از خصلت‌ها و توانایی‌های تکنیکی و صوتی ساز«نی»، یک ترکیب صوتی، در خصوص گروه«نی» در نظر گرفته شود.
نوازنده نی و ردیف‌دانه مچنین اجراهایی با گروه دوستی و گروه هم‌آوایان به سرپرستی حسین علیزاده داشت و در کنار آن کنسرت‌هایی را نیز با کیهان کلهر و یویوما در طرح بزرگ جاده ابریشم اجرا کرد.
از آثار او می‌توان به آلبوم‌های سور و سوگ، شیونگ و در خیال کپاچین‌های البرز، تنها، خانه‌ام ابری است، اشاره کرد.
تازه‌ترین اثر او نواختن ردیف نی بر اساس ردیف آوازی عبدالله خان دوامی است که در نوع خود کاری متفاوت است که از سوی انتشارات ماهور به بازار موسیقی عرضه شده است.