شايد براي شما هم پيش آمده كه تا حالا با چند تا موتوري بدقلق برخورد كرده باشيد. راهنماي زير، براي همه شماست تا حداقل جان خودتان را حفظ كنيد.
1- ماشين آينه بغل دارد كه كاربردهاي زيادي هم براي آن تعريف شده است؛ ازجمله موقع پياده‌شدن‌ها. بعضي از سواري‌ها و تاكسي‌ها متأسفانه قانون را رعايت نمي‌كنند و مسافرانشان را پشت چراغ‌قرمز و هر جايي كه صلاح مي‌دانند پياده مي‌كنند. اگر در چنين وضعيتي قرار گرفتيد حواستان به آينه بغل سمت راست باشد؛ ممكن است موتورسواري را مستقيم به پياده‌رو يا جوي آب پرت كنيد.
2- تعريف خيابان يكطرفه كاملاً مشخص است؛ از يك طرفش قرار است كه ماشين بيايد. اما از ما اين نكته طلايي را بشنويد كه در شهرهاي بزرگ هر وقت كه مي‌خواهيد از عرض يك خيابان يكطرفه عبور كنيد قبل از اينكه به سمتي كه حركت ماشين‌ها تعريف شده نگاه كنيد، خلاف آن را هم نگاه كنيد. برخي موتوري‌ها دنبال راه‌هايي هستند تا سريع‌تر به مقصدشان برسند، براي همين به تابلوي يكطرفه اهميت نمي‌دهند.
3- وقتي توي پياده‌رو هستيد و صداي موتوري را از پشت سرتان مي‌شنويد ديگر فكر نكنيد كه اينجا كه حالا خيابان نيست تا نگران باشيد! برخي موتوري‌هاي قانونشكن پياده‌رو و غيرپياده‌رو نمي‌شناسند و زن و بچه و پير و جوان سرشان نمي‌شود. آنها با سرعت در پياده‌روها رفت‌وآمد مي‌كنند؛ چون فكر مي‌كنند حق‌شان است. پس در پياده‌روها هم حواستان به عبور و مرور اين ارابه‌هاي دوچرخ شهري باشد.
4- خط ويژه، خط ويژه و باز هم خط ويژه؛ مخصوصا جاهايي كه پليس كنترل كمتري روي آن دارد. هيچ‌گاه فكر نكنيد كه خط ويژه است و بايد با خيال راحت عرض آن را طي كنيد و به اتوبوس‌هاي شهري برسيد؛ اتفاقا سرعت برخي موتوري‌ها در اين خطوط ويژه بسيار بالاتر از خيابان‌هاي معمولي است. خوب به چپ و راست‌تان نگاه كنيد و اگر ديديد كه موتوري نمي‌آيد بعد برويد. شب‌ها بيشتر مراقب باشيد.