آن چيزي كه كارهاي ما را پرواز ميدهد، نيتهايي است كه آسمان را هدف ميگيرد. تيرها همه يكساناند، اما هدفها متفاوت. مهمتر از نوع و جنس كارها، اهداف پشتپرده آنهاست.
اهل دلي گفته بود در كارهاي روزمره خود، نيتهاي متفاوت و نوراني درنظر بگير! مثلا آنگاه كه موهاي خود را شانه ميكني در ذهنت بياور كه داري دست نوازش بر سر يك يتيم ميكشي. آنگاه كه موهايت را بهدست آرايشگر ميسپاري، با هر حركت قيچي، درنظر بياور كه دستهاي شيطان را از زندگيات كوتاه خواهي كرد. آنگاه كه خانهات را جارو ميكني، همراه با بيرون ريختن زبالهها، بگو ميخواهم دشمنان حق و حقيقت را از دلم اخراج كنم. آنگاه كه وضو ميگيري بگو خدايا همانگونه كه با اين آب پاكيزه دست و صورت من شستوشو ميشود روح و روانم را پالايش كن. اين مضمون عرفاني شايد برگرفته باشد از همان دعاهايي كه براي همراهي اعمال روزانه ما وارد شده است. وقتي صورتات را هنگام وضو ميشويي در دل ميگويي «اَللّهُمَّ بَيِّض وَجهي يَوم تَسْوَدُّ فيه الوُجُوه» خدايا! صورتم را در آن روزي كه خيلي از چهرههاي مردم بهخاطر گناه و معصيت، تيره و تار شده، روشن و نوراني بگردان.
اينچنين دعاهايي است كه عمل را قوي و زندگي را نوراني ميكند.
يلدايي ديگر در پيش است؛ يلدايي با تقارني شگفت و شگرف! يلدايي كه اينبار قرينه شده است با امامت امام عصر(عج). يلدا يعني بلندترين شب سال و اينبار عمر انتظارمان به بلندترين حد تاريخي خود رسيده است. 1177سال است كه صاحب عصر و مالك دوران، در پرده غيبت و در خيمه مظلوميت به سر ميبرد. همين يلدا را ميتوان نوراني كرد. فقط با كاشتن يك نيت آسماني. تا فرداي آن، ميوههاي خوشگوار انتظار چيده شود. دقايقي از مناجات و سخن گفتن با مهدي منتظر(عج)، اين شب تيره و تار را روشن و اين انتظار طولاني را آرامش بخش و روح افزا ميكند. در پس پرده تاريك يلداي دي ماه، نيت كنيم كه براي آمدنش هر آنچه ميتوانيم به انجام برسانيم. تا جايي كه ميتوانيم از غربت او بكاهيم و در تمام عمرمان برايش سربازي كنيم. برخي بطالتها و بيهودگيهاي شب يلدا را به بركت بينشهاي زنده كننده، به سود و سرمايه برسانيم.