یک روز با اعلام سیاست‌هایش در سرکوب مهاجرت و مهاجران و روز دیگر با فرستادن وزیر خارجه‌اش به عراق و اعلام تعهد در این کشور. در این میان رهبران اروپایی با شگفتی حرف‌های او را می‌شنوند و اقداماتش را نظاره می‌کنند.
تازه‌ترین شگفتی او پیشنهاد جنجالی او مبنی بر فروش سلاح هسته‌ای به کشور آلمان است.
نیکلای سارکوزی هفته گذشته در کاخ مسبرگ، مهمانسرای دولت آلمان در شمال برلین، مهمان آنجلا مرکل صدراعظم آلمان بود. او در این دیدار و در جلسه‌ای که علاوه بر مرکل، فرانک اشتین مایر، وزیر خارجه آلمان هم حضور داشت پیشنهادی را مطرح کرد که آلمان‌ها از شنیدن آن شگفت زده شدند.
سارکوزی بدون آنکه مستقیماً اشاره‌ای به کلمه بمب هسته‌ای داشته باشد، بحث را به موضوع انرژی هسته‌ای کشاند و گفت که هر کسی نگران گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی است باید نیروگاه هسته‌ای بیشتری بسازد.
سپس با کامل کردن حرف‌هایش با تعریف از هر گونه فعالیت هسته‌ای و فواید آن گفت که برای آلمان‌ها پیشنهادی دارد.
سارکوزی گفت چون چتر هسته‌ای فرانسه همسایگان این کشور را حمایت کرده و حافظ خود فرانسه بزرگ هم بوده است، شاید آلمان‌ها هم بتوانند از زرادخانه هسته‌ای فرانسه بهره‌ای ببرند. بعد از شنیدن این پیشنهاد، مرکل و وزیر خارجه‌اش هیچ سخنی نگفتند.
در آلمان داشتن سلاح هسته‌ای یک خط قرمز است. ژاک شیراک، رئیس جمهوری پیشین فرانسه، 12 سال پیش با احتیاط کامل این موضوع را یک بار مطرح کرد اما به سرعت دریافت که پیگیری این موضوع هیچ فایده‌ای ندارد و آلمان‌ها اصلا به آن فکر نمی‌کنند.
بعد از مدتی سکوت، اشتین‌مایر توانست توضیحی در پاسخ به پیشنهاد سارکوزی بدهد و گفت که آلمان نمی‌خواهد یک قدرت هسته‌ای شود و اصلاً به دنبال این هدف نیست. به همین دلیل هم ،پیمان منع تکثیر و اشاعه هسته‌ای را در سال 1975 امضا نکرد. مرکل هم با لبخندی معنی دار سخنان وزیر خارجه‌اش را تایید کرد.
سارکوزی از 4 ماه پیش که در کاخ الیزه مستقر شده تا کنون بارها با سخنانش برلین را شگفت زده کرده است. این رئیس جمهوری شگفتی ساز و جنجالی فرانسه، علاقه خاصی به نزدیک شدن به موضوعاتی دارد که از نظر دیپلماتیک حساس تلقی می‌شوند.
مطبوعات فرانسوی در ابتکاری جالب، یک روز را به عنوان روز بدون سارکوزی برای خود نامگذاری کرده‌اند تا دست کم در این روز برای خوانندگانشان خبری از شگفتی‌های رئیس جمهوری چاپ نکنند.
در روزهای نخست تصور می‌شد که این سخنان جنجالی، ویژگی یک رئیس جمهوری تازه کار اروپایی است، اما اکنون که 4 ماه از شروع به کار او می‌گذرد، دیگر سخنانش از روی تازه کاری قضاوت نمی‌شود.
مرکل، اشتین مایر و پیر اشتین بروک وزیر دارایی آلمان تاکنون بارها شنونده پیشنهادهای حیرت آور سارکوزی بوده‌اند. گاهی بعضی از این پیشنهادها معنا و مفهوم یک رویارویی آشکار از سوی سارکوزی با آلمان‌ها را دارد.
آلمان‌ها هم این را می‌دانند و به همین دلیل در جلسه هفته گذشته برلین، اشتین مایر وزیر خارجه آلمان با احتیاط کامل و در کمال رعایت ادب، پیشنهاد هسته‌ای سارکوزی را رد کرد. او نهایت احتیاط را رعایت کرد تا از برانگیخته شدن سارکوزی به هر قیمتی جلوگیری کند.
سارکوزی تا کنون چند بار در سخنانش به وزرای مغرور دولت آلمان اشاره و ناخشنودی خود را از آنها ابراز کرده است. اشتین بروک وزیر دارایی آلمان چند هفته پیش، از اتفاقی مشابه درس گرفته بود.
او در نشست اتحادیه اروپا در میانه بحث درباره استقلال بانک مرکزی اروپا به خود جرئت داد و با سارکوزی به مخالفت پرداخت. اما در میان صحبت‌های او، سارکوزی رو به معاون وزیر دارایی فرانسه کرد و به زبان فرانسوی و با تحکم از او خواست که جلوی رئیس‌اش را بگیرد.
سارکوزی خطاب به معاون وزیر دارایی آلمان گفت: به رئیس‌ات بگو این شیوه سخن گفتن با یک رئیس جمهوری نیست و بعد از گفتن حرف‌هایش به صندلی تکیه داد و سکوت کرد. اما تنها در همان جلسه سکوت کرد و فردای آن روز در تماسی تلفنی از مرکل خواست تا وزیر دارایی‌اش را به طور علنی توبیخ کند.
مرکل اما در پاسخ سارکوزی گفته بود که نمی‌تواند به خاطر حمایت و دفاع از موضع رسمی‌دولت آلمان درباره این موضوع یکی از وزرایش را سرزنش کند. چند روز بعد، وقتی استاندار ایالت باواریا در کاخ الیزه مهمان سارکوزی بود رئیس جمهوری بار دیگر این موضوع را با عصبانیت به او هم منتقل کرد.
مدت کوتاهی بعد این موضوع به روزنامه‌های آلمانی درز کرد و همه از آن مطلع شدند. تاکید بر استقلال بانک مرکزی اروپا از سیاست‌هایی است که سارکوزی بر آن تاکید دارد و در اروپا جنجال زیادی به راه انداخته است.
اما درگیری آلمان و فرانسه بعد از به قدرت رسیدن سارکوزی تنها به شیوه و سبک کار مربوط نمی‌شود. رابطه این 2 شریک مهم و بزرگ اروپایی بر سر موضوعات مهم و حساسی تیره شده است. سفر غیرمنتظره اخیر برنارد کوشنر وزیر خارجه فرانسه به بغداد و اعلام آمادگی پاریس برای حمایت از آمریکایی‌ها درعراق، آلمان را شگفت زده کرد.
سارکوزی همچنین با مذاکره برای آزادی 5پرستار بلغاری بعد از سال‌ها حبس در لیبی، قصد داشت تصویر یک قهرمان را از خود بسازد. اگر چه آلمان‌ها هم در این مذاکرات نقش داشتند اما بعد از پایان یافتن ماجرا، سارکوزی از این فرصت برای اعلام یک توافق هسته‌ای با لیبی، آن هم بدون اطلاع شرکای اروپایی خود استفاده کرد.
شرکای اروپایی فرانسه بر این باورند که سارکوزی سیاست مشورت را به رویکرد دیکتاتوری تغییر داده است. برلین اکنون با این تهدید رو به رو است که یا با طرح‌‌های پاریس همراه می‌شود یا فرانسه راه خود را جدا خواهد کرد.
اشپیگل