اما شبکه‌های اجتماعی مثل هر پدیده‌ی دیگری می‌تواند ضررها و آسیب‌هایی هم داشته باشد؛ به‌خصوص اگر حواسمان به آن ها نباشد. این مطلب درباره‌ي همین موضوع است و به شما کمک می‌کند ارتباطتان را با شبکه‌های اجتماعی از نو و به درستی تنظیم کنید.
- زندگی می‌کنی که نشان بدهی؟
كلي وقت براي تزیین سالاد می‌گذاري يا دو ساعت جلوی آینه به خودت مي‌رسي که بعداً عکس‌های دلفریب و چشم‌نواز در شبکه‌ی اجتماعی بگذاری؟ اگر جوابت به این سؤال مثبت است، اورژانسی از شبکه‌های اجتماعی فاصله بگیر.
اگر تک‌تک لحظه‌هایت را (از این‌که کجا بروی تا آن‌که چه‌کار کنی) با این نگاه سپری می‌کنی که بعداً در شبکه‌ی اجتماعی چه‌طور به‌نظر می‌رسد، باید به خودت استراحت بدهی و ارتباطت را با شبکه‌های اجتماعی كم كني.
- بیش از اندازه آنلاین هستی؟
یکی از هشدارهای واضح برای این‌که لازم است از شبکه‌های اجتماعی فاصله بگیری، چک‌کردن لحظه‌ي وضعیت آنلاین یا آفلاین‌بودن دوستانت است.
رفتن به سراغ صفحه‌ی یکی از دوست‌هایت (که دیروز در کتاب‌خانه دیده‌ای) و چک‌کردن عکس‌های پروفایلش، نمونه‌ای ديگر از این‌نوع هشدارهاست! یکی از مشکلات غرق‌شدن در شبکه‌های اجتماعی این است که ضمن قراردادن ما در جریان جزییات زندگی دوست‌هایمان، گاهی ما را از دیدن قاب اصلی و تصویر کلی عاجز می‌کند.
- دست خودت نیستی؟
همه‌ی ما در شبکه‌های اجتماعی دوستانی داریم که (بدون این‌که دست خودشان باشد) تک‌تک لحظه‌ها و جزییات زندگی‌شان را به بقیه نشان می‌دهند. خبر بد این است که خود تو ممکن است یکی از آن‌ها باشی!
مدام نوشتن از این‌که داری چه می‌کنی و این حس و نیاز که فکرهایت را به‌صورت لحظه‌ای گزارش کنی، نشانه‌ی این است که شبکه‌های اجتماعی بر زندگی‌ات سایه انداخته است.
هرچه وقت بیش‌تری صرفِ گزارش آن‌چه می‌کنیم و می‌بینیم و می‌شنویم به دیگران کنیم، زمان کم‌تری برای کشف خودمان و لذت‌بردن از دنیا و آن‌چه به زندگی‌مان معني می‌دهد، خواهیم داشت.
- به گوشی‌ات زنجیر شده‌ای؟
وقتی پشت چراغ‌قرمز، در اتوبوس نشسته‌اي یا موقع صحبت با دوست‌ها و اعضای خانواده، مدام سرت توی گوشی‌ات است و به شبکه‌های اجتماعی سر می‌زنی؟آخرین کاری که قبل از خواب و اولین کاری که به محض بیدارشدن می‌کنی، رِفرش‌کردن صفحه‌ات در شبکه‌ی اجتماعی است؟
هرچه بیش‌تر در اين فضاي مجازی وقت بگذرانی، در واقع حضور کم‌تری در دنیای واقعی داری و نيز حرف‌های شنیدنی و مطالب جذاب کم‌تری برای صحبت با دیگران. یک‌لحظه بنشین و با خودت فکر کن: تا امروز چه گپ‌وگفت‌ها و اتفاق‌های واقعی را در دنیای بیرون از دست داده‌ای، فقط به‌خاطر این‌که مدام چسبیده‌ای به گوشی‌ات؟!