به گزارش ایرنا از ساینس، این کامپوزیت که به همت محققان دانشگاه ایالتی اورگان در حال تکمیل است، شیشه فعال زیستی نام دارد و توانایی باکتری‌ها برای حمله به کامپوزیت را کاهش می‌دهد و سبب ماندگاری بیشتر مواد داخل دندان می‌شود.
منظور از فعال زیستی، موادی است که دارای اثرات بیولوژیکی هستند. شیشه فعال زیستی نوعی خرده شیشه است که می‌تواند با بدن تعامل کند و چندین دهه است که برای ترمیم استخوان مورد استفاده قرار می گیرد. ظاهرا باکتری‌ها کمترین تاثیر را روی این شیشه دارند و اولین بار است که استفاده از آن در شاخه دندانپزشکی در پژوهش‌های محققان دانشگاه اورگان مد نظر قرار گرفته است.
در ساخت این شیشه از ترکیب اکسید سیلیکون، اکسید کلسیم و اکسید فسفر استفاده شده است و زمانی که وارد بدن می‌شود، با آن واکنش می‌دهد و از همین رو فعال زیستی نامیده می‌شود. استحکام این ماده با کامپوزیت‌های موجود قابل مقایسه نیست. این ماده با انتشار یون‌های کلسیم و فسفات، محیط دهان را از حالت اسیدی خارج می‌کند و سبب سلامت سایر دندان ها می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد سالانه حدود 122 میلیون دندان در آمریکا توسط کامپوزیت ترمیم می‌شوند و با توجه به این که فرد به طور میانگین در سال حدود 600 هزار بار غذا می‌جود، عمر مفید کامپوزیت های دندان‌های خلفی حداکثر شش سال است.
نتایج این تحقیقات در نشریه Dental Materials منتشر شده است.