به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، این اسکلت که به همراه یک ظرف سفالی سالم، قطعات سفال و چند قطعه سنگ کشف شده در یکی از سالن‌های بخش پیش از تاریخ موزه ملی ایران در معرض دید عموم گذاشته شده است.
در این نمایشگاه که به مدت 50 روز ادامه دارد 29 ابزار سنگی شامل 17 قطعه متعلق به هشت هزار و پانصد سال پیش و ابزارهای سنگی هم‌دوره با زن 7 هزارساله به نمایش گذاشته شده است که ازجمله این اشیا می‌توان به ظرف سالمی که بالای سر بانوی 7 هزارساله پیدا شد اشاره کرد.
«محمد‌اسماعیل اسماعیلی جلودار» سرپرست گروه باستان‌شناسی در برنامه پژوهش باستان‌شناسی در جنوب بازار تهران در جریان بازدید بهشتی و سایر مدعوین از اسکلت و اشیای کشف شده مراحل مختلف کاوش تا رسیدن به اسکلت بانوی 7 هزارساله و مراحل بعد و کشف بقایای اسکلت را بیان کرد.
او گفت: تاکنون قدیمی‌ترین بقایای باستانی شناسایی شده در شهر تهران به تپه‌های قیطریه و حدود سه هزار سال پیش اختصاص داشت، این درحالی است که کاوش در خیابان مولوی حدفاصل میدان‌های محمدیه تا قیام به کشف آثار متنوع و پرشمار زیر سطحی زیادی انجامید.
به گفته این باستان‌شناس، آثار به دست آمده از این کاوش، شامل قطعات فراوان سفال‌های ساده و لعابدار از دوره‌های صفوی و قاجار، مصالح آجری، سنگی و تزئینات کاشیکاری، اشیای استخوانی و تکه ظرف‌های شیشه‌ای است.
او گفت: باستان‌شناسان پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران در قالب هیاتی پژوهشی نظارت بر روند اجرای عملیات عمرانی و مستندسازی شواهد گذشته و پیگردی آثار تاریخی و گمانه‌زنی باستان‌شناختی در محورهای تعیین شده را بر عهده داشتند.
او اعلام کرد: پس از انجام آزمایش‌ها و اقدامات حفاظتی نسبت به آثار به دست آمده، اقدامات متخصصان برای حفاظت و انتقال تدفین پیش از تاریخی به موزه ملی ایران و نمایش عمومی آن انجام شد.
حمیده چوبک رئیس پژوهشکده باستان‌شناسی در مراسم رونمایی از بانوی 7 هزار ساله به مطالعات ژنتیکی و تاریخ‌گذاری در آزمایشگاه حفاظت و مرمت اشاره کرد.
به گفته او، مطالعات آزمایشگاهی که در آزمایشگاه حفاظت و مرمت صورت گرفته، تاریخ‌گذاری باستان‌شناسان را تایید کرده است.
گفتنی است که پس از منتفی شدن ساخت سایت موزه در محل کشف اسکلت توسط شهرداری چند تن از باستان‌شناسان عضو پژوهشکده باستان‌شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با انجام حفاری‌هایی راه سفر بانوی 7 هزار ساله تهران به موزه ملی را هموار کردند.
با تمام ریسک‌هایی که در انتقال زن 7 هزارساله وجود داشت و نير شرایط نامناسب نگهداری آن سبب شد که نهایتا مسئولان پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگري بر انتقال موقت آن به موزه ملی متفق‌القول شوند.
باستان‌شناسان با انجام اقدامات علمی موفق به آزادسازی اطراف اسکلت شدند و پس از آن حفاظت‌گران پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی با عملیات سخت و طاقت‌فرسا کار انتقال اسکلت به موزه ملی را برعهده داشتند.
فتح الله نیازی کارشناس پژوهشکده حفاظت و مرمت درباره اقدامات حفاظتی و انتقال اسکلت بانوی 7 هزارساله تهران از محل کشف در خیابان مولوی به موزه ملی، این اقدامات را شامل بررسی اولیه حفاظتی، استحکام‌بخشی و ثبت اولیه اسکلت، خاک اطراف آن، طراحی و ساخت منطقه حفاظتی موقت در محل کاوش، جداسازی و انتقال اسکلت به موزه ملی ایران، بررسی شرایط نگهداری و ضدعفونی قبل از نمایش اثر در موزه ملی اعلام کرد.
پرستو عرفان‌منش مسئول آزمایشگاه فرسودگی زیستی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی _ فرهنگی پیشتر در رابطه با مطالعات آنتروپولوژی به منظور تشخیص جنس و بررسی آسیب‌های وارده بر اسکلت گفته بود: در ابتدای امر مطالعات Xray برای بررسی شکستگی ایجاد شده در ناحیه کتف مورد ارزیابی قرار گرفت که عفونت استخوانی را در بررسی‌ها نشان داد.
عرفان‌منش یکی از احتمالات مرگ بانوی 7 هزارساله را همین عفونت استخوانی اعلام کرد.