در این‌جا چهار نمونه از این پشیمانی‌های مشترک بزرگ را به شما نوجوانان معرفی می‌کنیم، به این امید که از فرصتتان استفاده کنید و موفقیت و خوشبختی را جایگزینشان کنید.
- همیشه درگیر نگرانی و استرس بودن
خودخوری‌کردن و همیشه نگران‌بودن، دردی را دوا نمی‌کند و تازه خودش دردی تازه ایجاد می‌کند، این‌طوری نه‌تنها کاری از پیش نمی‌رود، بلکه سست می‌شوی و کارآیی همیشگی‌ات را هم از دست می‌دهی.
به‌جای این‌که نگران آینده و مسایل مختلف باشی، سعی کن در زمان حال زندگی کنی، بر مشکل و مسئله‌ی امروز تمرکز داشته باشی و خودت را آماده کنی و قدمي هرچند کوچک، برای حل مشکل امروزت برداری.
خوب است گاه‌به‌گاه به خودت یادآوری کنی: «اینم می‌گذره و تموم می‌شه» که واقعیت هم همین است؛ اگر به گذشته‌ات نگاه کنی، می‌بینی که خیلی از نگرانی‌ها و درگیری‌های دیروزت در نهایت برطرف شده‌اند.
- نشان‌ندادن احساسات به دیگران
خیلی از ما احساس مثبت و علاقه‌مان را به کسانی که دوستشان داریم بروز نمی‌دهیم و به‌زبان نمی‌آوریم. چرا؟ شاید برای این‌که فکر می‌کنیم طرفمان خودش از این علاقه باخبر است یا شاید چون خجالت می‌کشیم یا حتی دلیلش می‌تواند این فکر باشد که «حالا چه عجله‌ایه؟ فردا [فرداها] این‌کار رو می‌کنم».
کسی از فردا و اتفاقاتش باخبر نیست و معلوم نیست که روزگار چه خوابی برای هرکدام از ما دیده، بنابراین منطقی است تا وقتی که پيش هم هستیم، هم‌دیگر را از احساساتمان نسبت به هم باخبر کنیم؛ احساسات مثبتی که خیلی‌وقت‌ها اثر خوبی روی رابطه و زندگی هر دو طرف می‌گذارند و همین امروز بهترین زمان برای انتقالشان است.
- دنبال‌نکردن عشق و علاقه
یکی از مهم‌ترین کلیدهای خوشبختی در زندگی این است: «در نظر داشتن علاقه». تجربه نشان داده که آدم‌ها هر کاری را که با عشق و علاقه به سراغش بروند(از درس‌خواندن گرفته تا تمیزکردن اتاق یا رفتن به کلاس زبان) بهتر انجام می‌دهند و در آن موفق‌ترند.
زندگی و مراحل مختلف آن با همه‌ی سختی‌هایی که دارد، قرار نیست زورکی و آمیخته به نفرت باشد. سعی کن در همه‌ی مراحل زندگی و به‌خصوص در انتخاب‌های مهم مثل انتخاب رشته و شغل آینده، علاقه و میل قلبی‌ات را در نظر داشته باشی.
- جرئت خطر نداشتن
شکست، نتیجه‌نگرفتن از تجربه‌های تازه نیست. شکست یعنی دست روی دست گذاشتن، دنبال‌نکردن رؤیاهای شخصی و تبدیل‌شدن به یک آدم معمولی که هیچ فرقی با بقیه ندارد!
آدم‌های موفق از روی یک نقشه‌ی از پیش تعیین‌شده زندگی نمی‌کنند و راه شخصی‌شان را در زندگی در پیش می‌گیرند؛ راهی که در بعضی‌جاها (خطر‌کردن‌ها) با بقیه فرق دارد و به همین دلیلِ ساده به مقصدی متفاوت به نام موفقیت منتهی می‌شود.