کبوترها از ساختار بینایی بسیار قوی برخوردارند. بر اساس تحقیقات صورت‌گرفته آن‌ها مي‌توانند چهره‌ی افراد وحالت‌های آن‌ها را تشخیص بدهند. آزمایش‌ها روی کبوترها نشان داده است كه آن‌ها توانایی شناسایی حروف الفبا، کپسول‌های دارویی و حتی نقاشی را هم دارند.
اما برای این کار کبوترها باید حافظه‌ی بصری قوی‌ای هم داشته باشند. دانشمندان با تحقیق روی تعدادی کبوتر متوجه شدند که آن‌ها می‌توانند تا 1800 تصویر را به‌خاطر بسپارند. جالب و عجیب است، نه؟!
محققان از همین ویژگی کبوترهای چاهی استفاده کردند و آن‌ها را برای شناسایی بافت‌های سرطانی آموزش دادند. به این ترتیب که براي كبوترها تصاویر میکروسکوپی را از بافت‌های سرطانی و سالم بدن بر روي یک مانیتور به نمايش مي‌گذاشتند و هر بار به كبوترهايي که بافت سرطانی را درست مشخص مي‌كردند، خوراکی جايزه مي‌دادند.
در واقع با شرطی‌کردن کبوترها توانستند ظرف مدت 15 روز دقتشان را در این کار به 85درصد برسانند. جالب‌تر اين‌كه کبوترها حتی تصاویری را که ندیده بودند نیز درست تشخیص دادند. یعنی متوجه مي‌شدند بافت سرطانی چه فرقی دارد و از میان تعدادی عکس، آن را به‌درستی انتخاب مي‌کردند.
اما سؤال این‌جاست که آیا این آزمایش‌ها با هدف استفاده از کبوترها در شناسایی سرطان صورت گرفته است؟ نه، در واقع دانشمندان با این کار هم به دستاوردهای جدیدی در بررسی مغز کبوتر دست پیدا کردند و هم توانستند چگونگی روند شناسایی بافت‌های سرطانی را با دقت بیش‌تری ارزیابی کنند.
امری که به ساخت دستگاه‌های جدید منجر خواهد شد و دقت در شناسایی بیماری سرطان را افزایش خواهد داد. چرا که انسان برای به‌دست آوردن این توانایی باید آموزش‌های زیادی ببیند و هر قدر از ابزارهای قوی و با تعداد بیش‌تر استفاده شود، سرعت و دقت نیز بالاتر خواهد رفت.