براساس گزارش CNN، معماري بلژيكي به نام وينسنت كالبوت اما تنها راه فرار را آن‌سوي مدار نمي‌داند. اين شركت نقشه‌هايي بلند‌پروازانه را براي ساخت مجموعه‌اي از اكوروستاهاي زير آبي ارائه كرده‌است كه مي‌توان 20 هزار انسان را در خود بگنجاند. در اين پروژه اقيانوس‌خراش‌هايي كاملا خودكفا و مارپيچي تصور شده‌اند كه از اسكله‌هايي شناور روي سطح اقيانوس‌هاي جهان تا سطح بستر اقيانوس‌ها امتداد يافته‌اند.
اين ساختمان‌ها كه ظاهري شبيه به عروس‌هاي دريايي دارند با استفاده از پلاستيك‌هاي بازيافت شده از قاره هفتم، يا زباله‌دان بزرگ اقيانوس آرام ساخته خواهند‌شد. اين پروژه با نام Aequorea علاوه بر ايجاد فضاي زندگي، فضاهايي به عنوان آزمايشگاه‌هاي علمي، دفتر كاري، هتل‌ها، زمين‌هاي ورزشي و مزارع به وجود خواهد آورد. هريك از اين اقيانوس‌خراش‌ها،برج‌هاي وارونه‌اي با 250 طبقه بوده و تا عمق هزار متري اقيانوس خواهند‌رفت. آب اقيانوس در اين سازه‌ها براي تبديل شدن به آب شيرين تصفيه شده و از ريزجلبك‌ها به عنوان ماده بازيافت كننده زباله‌هاي طبيعي استفاده خواهد شد و نور مورد نياز نيز با استفاده از پديده زيست‌تابي فراهم خواهد آمد.
ساختار هندسي و وزن بالاي اين سازه‌ها مي‌تواند گردآب‌هاي دريايي و ناآرامي‌هاي جريان آب را خنثي سازد و همچنين ضخامت پوسته بيروني از سطح دريا به سمت پايين افزايش پيدا مي‌كند تا بتواند در برابر افزايش فشار ناشي از عمق مقاومت كند. از اين رو گفته مي‌شود اين برج‌هاي وارنه در برابر رويداد‌هاي طبيعي مقاوم خواهند بود.
شايد اين طرح آرمانگرايانه به نظر بيايد، تا حدي كه حتي از مراحل مطالعاتي و توسعه نيز پلا را فراتر نگذارد، اما نكته مهم اينجاست كه انسان زندگي در اعماق آب را براي مدت‌هاي كوتاه و در حد آزمايشي آغاز كرده‌است. همچنين مراكز تفريحي زيردريايي متنوعي در سرتاسر جهان بنا شده‌اند و مورد استفاده قرار گرفته‌اند. پس عملي شدن چنين پروژه‌اي نيز نمي‌تواند چندان دور از ذهن باشد.