خيلي وقت‌ها فاميل‌هاي نزديك در يك محله زندگي مي‌كردند. همسايه‌ها هم اغلب با هم انس و الفت داشتند. شهرها كوچك‌تر و خلوت‌تر بودند و البته بسياري از امكانات امروز را هم نداشتند. درعوض آرامشي بر زندگي‌ها حكمفرما بود كه مي‌شود گفت بركت آن شيوه زيستن محسوب مي‌شد؛ شيوه زيست سنتي كه گرچه پديده‌هاي مدرن هم به آن راه يافته بود، ولي هنوز سنت، نقش قوي و تأثيرگذارش را در زندگي ايراني‌ها ايفا مي‌كرد.
بسياري از خصايل و ارزش‌هاي اخلاقي در آن دوران بيشتر از امروز پاس داشته مي‌شد. بحث احترام به بزرگ‌تر جزو اصول خدشه‌ناپذير محسوب مي‌شد. البته بزرگ‌ترها هم در آن دوره به اندازه امروز دمكرات و سهل‌گير نبودند.
در آن دوران بسياري از امكانات رفاهي امروز وجود نداشت. در آن زمان گاهي براي يافتن اطلاعات در يك مورد بايد ساعت‌ها و روزها وقت صرف مي‌كردي؛ كاري كه الان در كسري از ثانيه و با يك جست‌وجوي اينترنتي ساده صورت مي‌گيرد. رفاه، دانش عمومي و دسترسي به امكانات بسيار بيشتر از گذشته شده و همه اينها براي اين بوده كه بشر راحت‌تر زندگي كند.
با اين همه، زندگي امروز بسيار پيچيده‌تر و در مواردي دشوارتر از زندگي ديروز شده است. علتش هم اين است كه ما در گذر زمان بسياري از فضيلت‌هاي اخلاقي و ارزشمند سنتي‌مان را كنار گذاشتيم و به فراموشي سپرديم. بازگشت به آن ارزش‌ها مي‌تواند ما را به زيستن به‌مراتب دلپذيرتر از آنچه امروز شاهدش هستيم، برساند.
- نويسنده و كارگردان سينما