به گزارش خبرگزاری فرانسه نیک ناتال سخنگوی برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) در این باره گفت: "ما به توافقی تاریخی دست یافته‌ایم."
به گفته ناتال کشورهای توسعه‌یافته و رو به توسعه برسر تسریع اقدامات برای حذف هیدروکلروفلوروکربن‌ها (HCFCs)، مواد شیمیایی مضر برای لایه اوزون، به توافق رسیده‌اند.
او افزود که جزئیات توافق هنوز در حال نهایی‌شدن است، اما هم کشورهای توسعه‌یافته و هم کشورهای رو به توسعه توافق کرده‌اند که اقدامات برای حذف HCFCها برای حفظ لایه اوزون و به خصوص برای جلوگیری از تغییرات آب و هوایی شدت بخشند.
نمایندگان کشورها از دوشنیه هفته گذشته برای تعیین جدولی زمانی برای حذف HCFCها تحت پروتکل مونترآل که در سپتامبر 1987 امضا شد، گرد هم آمده بودند.
تقویم فعلی از کشورهای توسعه‌یافته می‌خواهد تا استفاده از ترکیبات ضداوزون یافت‌شده در بسیاری از یخچال‌ها، کپسول‌های آتش‌نشانی و اسپری‌های مو را تا سال 2030 کنار بگذارند و به کشورهای روبه توسعه تا سال 2040 برای این کار مهلت می‌دهد.
این پروتکل برای ترمیم حفره لایه اوزون، لایه‌ای از مولکول‌های اکسیژن سه ظرفیتی در بالای جو که زندگی حیوانی و گیاهی را در کره زمین از پرتوهای آسیب‌رسان ماوراء‌بنفش خورشید محافظت می‌کند، طراحی شد.
عقیده بر این است که حفره لایه اوزون که سال گذشته با مساحت تخمینی29.5 میلیون کیلومتر مربع بر فراز و فراسوی قطب شمال قرار داشت، در نتیجه اثرات تخریب‌کننده تدریجی آلاینده‌ها به وجود آمده باشد.
نود و پنج درصد اهداف در حذف CFC های ( کلروفلوروکربن‌ها) قدیمی تا سال 2010 از هم اکنون محقق شده است.
اما هنوز سالانه حدود 88000 تن مواد کاهنده اوزون در هر سال تولید می‌شود که 85 درصد آن در کشورهای صنعتی به وجود می‌آید.
و کارشناسان تخمین می زنند که 10000 تا 15000 تن اوزون اضافی نیز به صورت غیرقانونی تولید می‌شود.