همينطور كه اين يادداشت را مي‌خواني همزمان يك، اين روزهايت را بررسي و 2 نكته را در آن چك كن؛ اول اينكه چقدر كارهايت خوب بوده و دوم آنكه چقدر آن كارها را براي مقاصد خوب انجام داده‌اي؟ چرا كه بايد هم خود كار خوب باشد و هم هدف آن. تحقق اين دونكته، هم تمرين مي‌خواهد و هم مراقبت. بعضي وقت‌ها كار خوب انجام مي‌دهيم اما آن را خوب انجام نمي‌دهيم. مثل بعضي نمازهايمان كه در آن بي‌دقتي مي‌كنيم يا باعجله آن را خراب مي‌كنيم كه به سريال و فوتبال برسيم. اينجوري كارهاي خوبمان بي‌خاصيت مي‌شود. شايد هم اصلا از اول هدف برخي كارهايمان فاسد باشد، مثل برخي اوقات كه براي تشويق و تأييد ديگران حرف خوبي زده‌ايم!
يك راه براي مراقبت از خود، استفاده از نظرات و نظارت ديگران است. نه اينكه در كار هم جاسوسي كنيم يا به قضاوت‌هاي نابجا رو بياوريم، نه! اما خوب است گهگاه از پشت صحنه كارهايمان خبر بگيريم و به رشد هم كمك كنيم. اينجاست كه مراقبت معنا پيدا مي‌كند. مثلا برخي اوقات كارهاي خوب با بي‌حوصلگي انجام مي‌شود. ريشه بي‌حوصلگي‌ها را پيدا كرده و كمك كنيم كيفيت كارها بالا برود. اگر وضعيت فعلي جامعه را بررسي كنيم مي‌بينيم يكسري آدم‌ها مرامشان غرزدن است. هركاري را كه مي‌خواهي خوب انجام بدهي غر مي‌زنند و سردت مي‌كنند. يكسري از آدم‌ها اهل مسخره كردن هستند. در هركار خوب و خيري مسخره‌ات مي‌كنند. مشكل ديگر در جامعه فضاي شبهه افكني است. عده‌اي مدام شبهه مي‌پراكنند و مسير كار خوب را سنگلاخ و ناهموار مي‌كنند.
مراقبت‌هاي جمعي مي‌تواند اين 3مسئله را درمان كند: روشي براي مهار غرزدن، مسخره‌كردن، شبهه‌افكندن.
حالا خوب است براي اين فرمول، مصاديق عيني پيدا و در گفت‌وگوها براي هم تبليغ و تبيين كنيم.
مثلا مصاديق اين فرمول براي خانم‌ها چيست؟ در امور شهروندي بايد چكار كرد؟ اين فرمول در زندگي دانشجوها و طلبه‌ها چگونه پياده‌سازي مي‌شود؟ اين حرف‌ها در فضاي مجازي به چه شكل و رنگي در مي‌آيد؟ بركات آن در فضاي انتخابات چه خواهد بود؟
پس بايد در كنار تمرين‌هاي فردي، مراقبت‌هاي جمعي جدي انگاشته شود تا بتوان بر ناهمواري‌هاي خوب بودن در جامعه غلبه كرد.