مفاهیم: بی‌اشتهایی عصبی چیست؟

افراد مبتلا به عارضه بی‌اشتهایی عصبی، تلاش فراوانی برای نگهداری وزن خود در محدوده خیلی پایین‌تر از میزانی که نسبت به سن و قدشان طبیعی است، می‌کنند.

برای جلوگیری از افزایش وزن و یا به منظور ادامه کاهش وزن، افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی، ممکن است گرسنگی زیادی تحمل کنند و یا به حد افراط ورزش کنند.

بی‌اشتهایی عصبی، مشکلی عمده در خصوص غذا نیست بلکه روشی ناسالم جهت تلاش و کوشش در غلبه بر مشکلات احساسی است. وقتی فردی مبتلا به این عارضه است، اغلب لاغری را با ارزش‌های فردی یکسان فرض می‌کند.

• نشانه‌های بی اشتهایی عصبی

بعضی از افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی، بیشتر وزن خود را از طریق محدودیت شدید مقدار غذایی که می‌خورند، از دست می‌دهند. همچنین این احتمال وجود دارد که آنها سعی در کاهش وزن خود با انجام ورزش و فعالیت شدید بدنی داشته باشند. برخی دیگر از مبتلایان، در خوردن زیاده‌روی کرده، سپس آن را بیرون می‌آورند. آنها کالری دریافتی خود را با انجام عمل استفراغ بعد از غذاخوردن و یا با استفاده غیرصحیح از مسهل‌ها، کنترل می‌کنند.

صرف نظر از اینکه این کاهش وزن چگونه انجام می‌شود، بی‌اشتهایی عصبی، پاره‌ای علائم و نشانه‌های جسمانی، احساسی و رفتاری دارد.

• نشانه‌های جسمانی بی‌اشتهایی عصبی

علائم و نشانه‌های جسمانی بی‌اشتهایی عصبی عبارتند از: کاهش بیش از حد وزن بدن، ظاهر لاغر، شمارش غیر طبیعی سلول‌های خونی، خستگی، بی‌خوابی، ‌ سرگیجه و یا ضعف و غش، رنگ متمایل به آبی انگشتان، موهای کم‌پشت، شکننده و یا ریزش مو، موهای نرم و کرک‌مانندی که سطح بدن را می‌پوشاند، قطع قاعدگی، یبوست، پوست خشک، عدم تحمل به سرما، ‌ضربان نامنظم قلب، کاهش فشار خون، کم شدن‌آب بدن، پوکی استخوان و تورم دست‌ها و پاها.

مشخصه‌های احساسی و رفتاری که در ارتباط با بی‌اشتهایی عصبی می‌باشند هم عبارتند از: خودداری و امتناع از خوردن، انکار و تکذیب گرسنگی، ترس از افزایش وزن، دروغ گفتن در مورد مقدار غذایی که خورده شده، فعالیت بدنی و ورزش بیش از اندازه، خلق و خوی پایین(فقدان احساسات)، کناره‌گیری از اجتماع، تحریک‌پذیری مشغله فکری و درگیری ذهنی زیاد در رابطه با غذا، کاهش میل جنسی، خلق و خوی افسرده، احتمال استفاده از ملین‌ها، محصولات کمک‌کننده در لاغری و یا سایر محصولات گیاهی.

علت اصلی بی‌اشتهایی عصبی، ناشناخته است اما مانند بسیاری از بیماری‌ها، علت این بیماری، احتمالاً ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، فیزیولوژیکی، و محیطی است.