به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سرداری مسئول بخش نجاتبخشی پژوهشکده باستانشناسی این خبر را اعلام کرد.
او با اشاره به مطالعات باستانشناسی صورت گرفته در منطقه ایجاد سد، خاطرنشان ساخت که این مطالعات بر اساس قرارداد با مجری طرح ساخت سد در سال 1392 صورت گرفت.
سرداری گفت: بررسی و شناسایی مخزن سد سیلوه توسط ابراهیم خرازی و بررسی کانال انتقال آب 17 کیلومتری این سد توسط نسرین قهرمانی کارشناس بخش نجاتبخشی صورت گرفته است.
این مسئول تأکید کرد: با آبگیری سد سیلوه حداقل 5 اثر در مخزن سد و 8 اثر در خط انتقال کانال کاملا در معرض نابودی است.
به گفته او، این آثار متعلق به حدود 5 هزار سال پیش یعنی عصر مفرغ و دوران تاریخی "عصر اشکانیان" است.
سرداری گفت: مجری طرح و کارفرما پس از قرارداد اولیه باید قرارداد دیگری با پژوهشگاه برای کاوش لایه به لایه محوطه و عملیات نجاتبخشی منعقد میکرد که تاکنون چنین کاری نکرده است.
این باستانشناس افزود: مدارک و اسناد باستانشناسی به علت ماهیت مدفون این آثار در لایههای هزاران ساله بدون تردید ناشناختهاند و چه بسا اسناد و نا گفتههای زیادی بعد از کشف، تاریخ منطقه را به نمایش بگذارد.
او گفت: این در حالی است که سازمان آب منطقهای آذربایجان شرقی نیز همچنان بر اجرایی نشدن مطالعات فاز دوم و نجاتبخشی کورگانهای منحصر به فرد مربوط به هزاره اول ق.م محدوده سد پیغام چای پافشاری میکند.
به گفته این باستانشناس سدهای گرده بین، چپرآباد، شهر یکند در آذربایجان غربی، احمد بیگلو در اردبیل، نیز وضعیت اسفبار مشابهی دارند.
به گزارش آژانس خبری تحلیلی زریان ،فرماندار پیرانشهر با اشاره به آبگیری سد سیلوه تا پایان امسال، ایجاد مرکز پرورش ماهی و تفرجگاه را از اهداف مهم ساخت این سد اعلام کرده است.
گفتنی است: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در سال 1388 مطالعات باستانشناختی در سد سیلوه را خواستار شده بود اما با وجود انجام مکاتبات فراوان و تشکیل جلسات حضوری برای تاکید بر اجرای برنامه مطالعات فرهنگی - تاریخی آثار حوضه سد با بیتفاوتی کارفرما (آب منطقهای آذربایجان غربی) مواجه شد بطوریکه هماکنون ساخت این سد مراحل پایانی را پشت سرمیگذارد.
پیشتر نیز سد" پیغام چای" به رغم درخواستهای مکرر پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برای انجام عملیات نجاتبخشی آثار فرهنگی - تاریخی و بر خلاف قانون در دست ساخت قرار گرفت.
این اقدام در حالی انجام گرفت که در بررسیهای صورت گرفته 27 اثر فرهنگی - تاریخی در محدوده مورد اشاره شناسایی شد.
بر این اساس در محدوده مورد بررسی آثاری از تپههای دوره تاریخی از جمله اشکانی و کورگانهایی "گورهایی" از هزاره اول قبل از میلاد مربوط به اقوام سکایی شناسایی شد که مشابه آنها پیشتر در شمال این منطقه و در محدوده سد خداآفرین شناسایی و مورد کاوش قرارگرفته بود. اما کارفرما بدون توجه به تذکرات مکرر پژوهشکده باستانشناسی و انجام عملیات نجاتبخشی آثار ارزشمند مدفون در منطقه به ساخت و ساز خود همچنان ادامه میدهد.
ناگفته نماند که مسوولان طرح ساخت سد سیمره پیش از اجرای عملیات برای انجام عملیات نجاتبخشی آثار باستانی همکاری کردند که این امر به شناسایی چندین اثر تاریخی و انتقال آنها به مکانی دیگر و در نهایت تشکیل یک موزه از آثار کشف شده در محوطه این سد منجر شد.
بر اساس بند ج ماده 114 قانون برنامه 5 ساله چهارم تمامی وزارتخانهها، سازمانها و موسسات دولتی موظفند؛ قبل از اجرای طرحهای عمرانی گسترده و در مرحله امکانسنجی و مکانیابی نسبت به انجام مطالعات فرهنگی - تاریخی میراث فرهنگی در آن خصوص اقدام کنند و در طراحی و مکانیابی طرحهای یادشده نتایج مطالعات را رعایت کنند.