به نوشته ساینس دیلی بر اساس این بررسی انتظار میرود شمار موارد از دست دادن بینایی به علت نزدیکبینی شدید از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۵۰ هفت برابر شود، بهطوریکه نزدیکبینی به علت اصلی نابینایی دائمی در جهان بدل شود.
این پژوهشگران از انستیتوی بینایی برین هولدن در دانشگاه نیو ساوث ویلز استرالیا و انستیتوی پژوهش چشم سنگاپور میگویند، رشد سریع نزدیکبینی در جهان ناشی از عوامل متعددی است ازجمله عوامل محیطی، و مهمتر از همه در میان آنها، تغییرات سبک زندگی است که ناشی از ترکیبی از کاهش زمان گذرانده شده در خارج خانه و افزایش فعالیتهای کاری در فاصله نزدیک است.
این یافتهها بیانگر یک مشکل بزرگ بهداشت عمومی است و به گفته این پژوهشگران برنامهریزی برای ارائه خدمات فراگیر مراقبت چشم مورد نیاز است تا از افزایش سریع در نزدیکبینیهای شدید (که از سال ۲۰۰۰ پنج برابر شده است) جلوگیری شود و همزمان درمانهایی برای کنترل پیشرفت نزدیکبینی و پیشگیری از تبدیل شدن آن به نزدیکبینی با نمرههای بالا ایجاد شود.
پروفسور کاوین نایدو، مدیرعامل انستیتوی برین هولدن و یکی از نویسندگان مقاله این بررسی گفت: «ما همچنین باید ترتیبی دهیم که کودکانمان بهطور منظم، ترجیحاً هر سال، وسیله چشمپزشک یا اپتومتریست معاینه شوند تا راهبردهای پیشگیرانه برای کودکانی که در معرض خطر هستند، به کار گرفته شود. این راهبردها ممکن است شامل افزایش گذراندن وقت در خارج خانه و کاهش زمان گذرانده شده برای فعالیتهای در فاصله نزدیک مانند استفاده از وسایل الکترونیکی باشد که نیاز به تمرکز مداوم به فاصله نزدیک دارند.»
«بهعلاوه گزینههای دیگری مانند استفاده از عدسیهای عینک و لنزهای تماسی بهطور خاص طراحیشده یا مداخلات دارویی وجود دارند، اما برای بهبود کارایی و دسترسی به چنین درمانهایی نیاز به سرمایهگذاری بیشتر در پژوهشها وجود دارد.»