نزدیکبینی یا میوپیا نتیجه طولانی بودن بیش زا حد کره چشم است. در نتیجه نور از اجسام دور اندکی در جلوی شبکیه متمرکز میشوند و درنتیجه اشیا محو دیده میشوند. عینک یا لنز تماسی با متمرکز کردن نور بر روی شبکیه این وضعیت خارج از فوکوس و محوشدگی را برطرف میکنند.
به گزارش گیزمگ اما به گفته دیوید ترویلو، دانشمند حوزه زیست-پزشکی در کالج اپتومتری دانشگاه دولتی نیویورک، این تصحیح بینایی تاوانی هم دارد. به گفته او هنگامی عینک یا لنز با متمرکز کردن نور روی شبکیه نزدیکبینی را تصحیح میکنند، در واقع باعث مقدار کمی دوربینی (هایپروپیا) در بخش محیط شبکیه می شوند.
به گفته او با رشد کودک دچار نزدیکبینی چشم او برای جبراین دوربینی محیطی ناشی از عینک یا لنز تصحیحکننده، طول حتی درازتری پیدا میکند. این وضعیت صرفا باعث بدتر شدن نزدیکبینی میشود.
ترویلو و همکارانش برای حل این مشکل، لنزهای تماسی را ایجاد کردهاند که باعث دوربینی محیطی نمیشوند. آنها این کار را با ترکیب کردن قدرتهای کانونی متفاوت درون یک لنز واحد یا در کل سطح لنز یا یا فقط در حاشیه بیرونی آن انجام میدهند.
به گفته ترویلو هنگامی که این لنزهای تماسی مورد آزمایش قرار گرفتند، "به طور موفقیتآمیزی توانستند دراز شدن کره چشم را که باعث پیشرفت نزدیکبینی میشود، کاهش دهند."
به گفته این دانشمندان چندین گونه این لنزها ممکن است به زودی برای استفاده کودکان و نوجوان در دسترس قرار گیرد.