به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، اسماعیلی که گزارش کاوش‌های باستان‌شناسی خود را به چهاردهمین گردهمایی سالانه باستان‌شناسی ایران ارائه می‌داد، تاکید کرد که انجام مطالعات سالیابی قدمت استقرار 7 هزار ساله در تهران را تایید می‌کند.
وی افزود: کاوش در 6 ترانشه وجود محوطه‌ای باستانی از دوران اسلامی و پیش از تاریخ را در محدوده چهارراه مولوی مطرح می‌کند و شواهد این ادعا آثار فرهنگی به دست آمده، مطالعات سالیابی انجام شده به روش ترمولومینسانس و مطالعات مقایسه‌ای است.
او گفت: کاوش در منطقه چهارراه مولوی با کشف قطعات سفال توسط مهسا وهابی دانشجوی کارشناسی ارشد باستان‌شناسی ضرورت یافت.
این باستان‌شناس با اشاره به اینکه کاوش در این محوطه در مجموع 6 ترانشه صورت گرفت، افزود: در ترانشه شماره یک آثار دوران پیش از تاریخ، شامل بقایای یک سازه حرارتی و بقایای یک تدفین به دست آمد.
اسماعیلی گفت: اسکلت تدفین متعلق به یک زن میانسال بود که همراه وی یک ظرف سفالی قرمز رنگ منقوش سبک دوره فلات قدیم (سیلک 1 و 2) به عنوان هدیه درون گور قرار داده شده بود.
به گفته این باستان‌شناس، در ترانشه شماره 6 بر اساس مواد فرهنگی و نحوه شکل‌گیری نهشته‌های فرهنگی و طبیعی، سه دوره قابل شناسایی است.
این باستان‌شناس تصریح کرد: مطالعات انجام شده در محدوده مربعی که از شمال خیابان مولوی، غرب خیابان رئیس عبداللهی، شرق خیابان صاحب جم و جنوب خیابان اردستانی را شامل می‌شود و در محدوده بیرونی ارگ صفوی منتهی‌الیه بازار سنتی تهران در بخش میدان امین‌السلطان دروازه شهر ری یا شاه عبدالعظیم، صورت گرفت و کاوش در 6 ترانشه وجود محوطه‌ای باستانی از دوران اسلامی و پیش از تاریخ را مطرح می‌کند.
به گفته وی، شواهد این ادعا آثار فرهنگی به دست آمده، مطالعات سالیابی انجام شده به روش ترمولومینسانس و مطالعات مقایسه‌ای است.
اسماعیلی افزود: با این کاوش سابقه استقرار در محدوده شهری تهران که تا پیش از این بر اساس کاوش‌های استاد کامبخش‌فرد به هزاره اول قبل از میلاد در قیطریه منسوب بود حداقل به هزاره پنجم پیش از میلاد یعنی هفت هزار سال قبل باز می‌گردد.
این باستان‌شناس در پایان گزارش خود تصریح کرد: در صورت انجام مطالعات تکمیلی و با توجه به شواهد بدست آمده از ترانشه 6 این تاریخ می‌تواند اواخر هزاره هفتم و اوایل هزاره ششم پیش از میلاد را نیز شامل شود.